تاثیر دمای پیرولیز و بی کربنات سدیم بر کارایی بقایای برگ نخل در حذف کادمیوم و روی از محیط آبی

کادمیوم و روی از مهم­ترین عناصر سنگین هستند که به لحاظ زیست­محیطی و سلامتی انسان حائز اهمیت هستند. هدف از پژوهش حاضر بررسی امکان حذف کادمیوم و روی از محیط آبی با استفاده از ضایعات برگ نخل و بیوچار آن است. جاذب­های مورد استفاده در این پژوهش، پودر برگ نخل تیمار نشده، پودر برگ نخل تیمار شده با بی­کربنات سدیم 3/0 مولار و پودر برگ نخل بیوچار شده در دو دمای 400 و 600 درجۀ سلسیوس بودند. بررسی نتایج نشان داد که جاذب­های به کار رفته، فلز کادمیوم را در مقایسه با فلز روی به میزان بیشتری جذب کرده­اند. به طور کلی در هر دو فلز به لحاظ میزان جذب به ترتیب زیر قرار داشتند: برگ نخل تیمار نشده< برگ نخل تیمار شده با بی‏کربنات سدیم 3/0 مولار< بیوچار دمای 400 درجۀ سلسیوس< بیوچار دمای 600 درجه سلسیوس. همچنین بررسی نتایج به­دست آمده از برازش داده­های حاصل از آزمایش با هم­دماهای جذب نشان داد که مدل­های فرندلیچ و لانگ مویر 2 به دلیل ضریب تبیین بالا و خطای استاندارد برآورد پایین، به عنوان معادلات برتر در حذف کادمیوم و روی از محیط آبی شناخته شدند. با توجه به نتایج حاصل، به نظر می­رسد که بیوچار تهیه شده از برگ نخل می­تواند به عنوان یک جاذب مؤثر در حذف آلودگی فلزات سنگین از آب­های آلوده مورد استفاده قرار گیرد