تاثیر تمرینات هوازی بر فشارخون بیماران مبتلا به پرفشارخونی: مطالعه فراتحلیلی

زمینه و هدف: فراتحلیل‌های گذشته در مورد مقدار اثر دوز تمرین و ویژگی‌های آزمودنی‌ها (جنسیت، یائسگی، مصرف دارو و ...) بر تغییرات فشارخون بیماران پرفشارخونی پس از تمرین هوازی اطلاعات کافی حاصل نکرده‌اند و انجام فراتحلیل‌های آماری ویژه در این زمینه ضروری است. روش‌تحقیق: کارآزمایی‌های بالینی دارای تمرین هوازی بیش از چهارهفته بر روی بیماران پرفشارخونی منتشر‌شده تا آگوست 2018 فراتحلیل شدند. مدلهای اثرات تصادفی و ثابت جهت فراتحلیل‌ اندازه‌های اثر(تفاوت در میانگین) 20 و 21 پژوهش مربوط به فشارخون سیستولی و دیاستولی با I2 کمتر از %50 با استفاده از نرم افزار CMA2 استفاده شد. زیرگروه‌های طبقه‌ای شامل جنسیت، یائسگی، مصرف دارو، تعداد جلسات تمرین هفته، شدت و مدت هر جلسه، کل زمان تمرین در هفته و کل مدت اجرای تمرین با ANOVA مقایسه شدند و همبستگی بین سن و پاسخ فشارخون به تمرین هوازی با فرارگرسیون تصادفی ساده بررسی شد. یافته‌ها: اثر کلی تمرینات هوازی بر فشارخون سیستولی و دیاستولی به ترتیب برابر با 72/8-‌ و 88/3-‌ میلی‌متر‌جیوه کاهش به دست آمد(001/0=P). با اینکه اندازه اثر تمرین هوازی بر فشار سیستولی و دیاستولی در مورد تمام زیرگروههای طبقات (به جز در مورد فشار سیستولی تمرینات کم‌شدت و فشار دیاستولی زنان یائسه) معنی‌دار بود(05/0>P)، ولی فقط در بین زیرگروههای طبقه "کل مدت اجرای تمرین" مقدار کاهش فشارخون سیستولی متفاوت بود(002/0=P). نتیجه‌گیری: تمرین‌هوازی بی‌اعتنا به تاثیر تعدیل‌کننده طبقه سنی، وضعیت یائسگی، ‌مصرف دارو و یا دوز تمرین، سبب کاهش خفیف فشارخون بیماران پرفشارخون می‌شود که تمرینات بین 8 تا 10 هفته، بیشتر فواید را گزارش کرده‌اند. ولی به دلیل محدودیتهای بسیار زیاد تحقیقات موجود، هنوز باید منتظر انجام کارآزمایی‌های بالینی بزرگتر و طولانی‌تری بود.