تاثیر اجرای برنامه آموزشی پیشگیری از خشونت محل کار بر نگرش پرستاران نسبت به مدیریت خشونت و پرخاشگری بیمار و خانواده آن‌ها

مقدمه: پرستاران بیش از سایر گروه‌های شغلی در معرض خشونت محل کار قرار دارند. نگرش آن‌ها به مدیریت خشونت در هنگام مواجهه آن‌ها در برابر خشونت محل کار موثر است. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر اجرای برنامه آموزشی پیشگیری از خشونت محل کار بر نگرش پرستاران نسبت به مدیریت خشونت و پرخاشگری بیمار و خانواده آن‌ها می‌باشد. مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی یک گروه از نوع قبل و بعد بود که بر روی 65 نفر پرستاران شاغل در بخش اورژانس عدالتیان بیمارستان امام رضا(ع) مشهد انجام شد. مداخله به‌صورت یک سمینار سه روزه در قالب برنامه‌های آموزش مداوم با عنوان "پیشگیری از خشونت محل کار در اورژانس" اجرا شد. ابزار گردآوری داده‌ها، "مقیاس نگرش به مدیریت پرخاشگری و خشونت "The Management of Aggression and Violence Attitude Scaleبود که در آن نمرات کمتر نشاندهنده نگرش مثبت بود. برای سنجش روایی از روش روایی محتوا با نظر 10 نفر از اساتید دانشکده پرستاری و مامایی مشهد و تربیت مدرس تهران انجام شد، پایایی ابزار نیز با روش همسانی درونی و ضریب آلفای کرونباخ به تایید رسید. داده‌ها با نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 16 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد میانگین نمره نگرش پرستاران نسبت به مدیریت خشونت، در بعد عوامل مدیریتی از 41/4±69/30 قبل از مداخله به 41/4±00/29 بعد از مداخله بهبود یافت که این تغییرات به لحاظ آماری معنی‌دار بود (021/0P=). اما در ابعاد عوامل خارجی، داخلی و موقعیتی این تغییرات معنی‌دار نبود. نتیجه گیری: آموزش می‌تواند نگرش پرستاران نسبت به خشونت را در بعد مدیریت خشونت بهبود بخشد. مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا با اجرای مداخلات آموزشی با محتوا و روش‌های متفاوت، اثربخشی برنامه‌های آموزشی در این خصوص را مورد بررسی قرار دهد.