تاثیر آموزش تزریقات با استفاده از بیمارنما بر میزان یادگیری و اضطراب دانشجویان

اهداف: محدودیت‌های آموزش بر بالین بیمار، نیاز به بازنگری روش‌های آموزشی را بیشتر نموده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش روش‌های مختلف تزریقات به روش شبیه‌سازی با بیمارنما بر میزان یادگیری و اضطراب دانشجویان گروه پزشکی انجام شد. روش‌ها: این پژوهش نیمه‌تجربی در 179 دانشجوی دارای واحد تزریقات گروه پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اراک در سال 1389 که به روش سرشماری انتخاب شدند انجام شد. از پرسش‌نامه جمعیت‌شناختی، آزمون اضطراب‌سنج بِک و چک‌لیست عملکرد تزریقات برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. پس از ارایه دروس نظری و عملی برای کل نمونه‌ها، دانشجویان به‌صورت تصادفی به دو گروه 87نفری شاهد و آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت آموزش اضافی با بیمارنما قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS 17 و آزمون‌های T مستقل و همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین میزان مهارت انجام تزریقات در گروه آزمایش 7/4±4/72 و در گروه شاهد 1/6±1/58 بود (0001/0>p). میانگین میزان اضطراب در زمان انجام تزریقات در گروه آزمایش 9/2±3/9 و در گروه شاهد 3/7±8/16 بود (0001/0>p) . با افزایش میزان یادگیری در گروه آزمایش، میزان رضایت‌مندی نیز به‌طور معنی‌داری بیشتر شد. نتیجه‌گیری: روش آموزش تزریقات به‌صورت تلفیقی با بیمارنما علاوه‌بر افزایش میانگین یادگیری و کاهش اضطراب حین انجام انواع تزریقات، میزان رضایت‌مندی دانشجویان گروه‌های مختلف پزشکی را افزایش می‌دهد.