تأثیر کورکومین بر پروفیل لیپیدهای پلاسما و برخی فراسنجه‌های کیفیت اسپرم خروس‌های مادرگوشتی

هدف این آزمایش، مطالعه اثر تغذیه کورکومین بر پروفیل لیپیدهای پلاسما و برخی از فراسنجه‌های اسپرم خروس‌های مادرگوشتی بود. آزمایش با 28 قطعه خروس سویه راس 308 از سن 51 هفتگی و به مدت 9 هفته، در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 7 تکرار، در قفس‌های انفرادی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف کورکومین بودند (تیمار 1: فاقد کورکومین (شاهد)، تیمار 2: 006/0، تیمار 3: 012/0 و تیمار 4: 018/0 درصد جیره) که به جیره پایه افزوده شد. به‌منظور اندازه‌گیری پروفیل چربی‌های پلاسما، در پایان آزمایش از 5 قطعه خروس در هر گروه تیماری خون­گیری شد. همچنین، طی دوره آزمایش، نمونه‌های منی برای ارزیابی جنبایی و یکپارچگی غشای اسپرم به‌صورت هفتگی جمع‌آوری شد. غلظت گلوکز، تری‌گلیسرید، کلسترول‌ کل و لیپوپروتئین­های با چگالی پایین (LDL) پلاسما در تیمار 3 و 4 به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه شاهد کاهش و غلظت لیپوپروتئین­های با چگالی بالا (HDL) افزایش یافت (05/0>P). بین تیمار 2 و گروه شاهد از نظر غلظت گلوکز و فراسنجه‌های چربی پلاسما تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. یکپارچگی غشای پلاسمایی و جنبایی اسپرم در تیمارهای آزمایشی نسبت به گروه شاهد به­صورت خطی افزایش یافت (05/0>P). بین تیمارهای آزمایشی، تیمار 4 بیشترین تأثیر بر پروفیل لیپیدهای پلاسما و همچنین بیشترین میزان  بهبود جنبایی و یکپارچگی غشای اسپرم را داشت. در کل، با در نظر گرفتن همه شاخص­های اندازه‌گیری­شده، افزودن 018/0 درصد کورکومین به جیره پاسخ بهتری نسبت به دیگر تیمارها از خود نشان داد.