تأثیر پرایمینگ بر عملکرد علوفه خشک و خصوصیات کیفی دو هیبرید ذرت (S.C.704 و S.C.640) با کشت تابستانه پس از برداشت گندم در منطقه مازندران

به منظور تأثیر پرایمینگ بر عملکرد علوفه خشک و خصوصیات کیفی دو هیبرید ذرت با کشت تابستانه پس از برداشت گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با 4 تکرار در (قائمشهر) وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران در سال زراعی 90- 1389 اجرا گردید. تیمارها شامل  بذر دو هیبرید ذرت (704S.C. و 640S.C.) و هفت محلول پرایمینگ شامل: پلیاتیلنگلایکول (PEG 6000) با غلظتهای 5 و 10 درصد، نیترات پتاسیم (KNO3) با غلظتهای 5/0 و 1 درصد، کلرید پتاسیم (KCl) با غلظتهای 1 و 2 درصد، هیدروپرایمینگ (خیساندن در آب) و شاهد (بدون پرایمینگ) بودند. نتایج این آزمایش نشان داد که بیشترین عملکرد علوفه خشک در هکتار با پرایم نمودن توسط محلول پلیاتیلنگلایکول  با غلظتهای 5 و 10 درصد به ترتیب برابر (9556 و 8979 کیلوگرم در هکتار) گردید. همچنین بیشترین میزان درصد فیبر، پروتئین، قند و خاکستر به طور مشترک با پرایم نمودن توسط محلول پلیاتیلن گلایکول با غلظت 10 درصد به ترتیب برابر (40/33، 26/15، 03/26 و 02/7 درصد) و کمترین میزان درصد پروتئین و  خاکستر با پرایم شدن توسط محلول پلیاتیلنگلایکول با غلظت 5 درصد  برابر 21/7  و 41/4 درصد حاصل  شد، در حالی که بیشترین میزان درصد پروتئین، قند و خاکستر تحت اثرات متقابل هیبرید× پرایمینگ با پرایم نمودن توسط محلول پلی اتیلنیگلایکول با غلظت 10 درصد تحت هیبرید (640S.C.)  به ترتیب برابر (32، 83/25 و 73/7 درصد) بدست آمد. به طور کلی هیبرید (640S.C.) به شرایط خشکی پاسخ مطلوبتری دادند.