تأثیر وضعیت‌های مختلف بدنی بر پارامترهای منتخب همودینامیک جانبازان شیمیایی مبتلا به ضایعات مزمن ریه ناشی از خردل

  این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی است که با هدف بررسی تأثیر وضعیت بدنی بر میزان نبض و تنفس مصدومین شیمیایی مبتلا به ضایعه مزمن ریوی ناشی از خردل انجام شده است. در این مطالعه 31 نفر از جانبازان شیمیایی را در وضعیت‌های نیمه‌نشسته، طاق‌باز، خوابیده به شکم، خوابیده به پهلوی راست و خوابیده به پهلوی چپ قرار داده و در زمان‌های صفر و 5 و 15 دقیقه با استفاده از دستگاه مانیتورینگ ضربان قلب تعداد تنفس در وضعیت‌های مورد نظر اندازه‌گیری گردید. یافته‌های پژوهش نشان داده که تغییر وضعیت بدنی نیمه‌نشسته در دقیقه صفر و پانزده دقیقه بعد ( p = 0.005 )، و نیز وضعیت بدنی خوابیده به چپ در زمان صفر و دقیقه پنجم ( p= 0.01 ) به‌طور معنی‌داری باعث تغییر در تعداد نبض می‌شــود. همچنــین، مقایــسه وضعیت‌های مختلف با یکدیگر در زمان‌های یکسان و نیز دو وضعیت نیمه‌نشسته و طاق‌باز ( 01 . 0 › p ) از نظر آماری معنی‌دار بودند. یعنی تعداد نبض هنگام تغییر وضعیت از طاق‌باز به نیمه‌نشسته با افزایش همراه بود. هچنین براساس یافته‌های این مطالعه تغییر وضعیت‌های مختلف بر روی تعداد تنفس حداقل تا 15 دقیقه تأثیری نداشت. به‌طور کلی پیشنهاد می‌شود با توجه به نتایج به‌دست آمده، وضعیت بدنی براساس احساس راحتی بیمار انتخاب ‌شود.