تأثیر نانوذرات سیلیکایی پیوندخورده با عامل متیل و فلوئور بر عملکرد تماس‌دهنده‌های غشایی پلی‌پروپیلنی

استفاده از تماس­دهنده­های غشایی برای پالایش گازهای اسیدی یکی از پیشرفت­های مهم در فرایندهای مهندسی و حفاظت از محیط زیست است. باوجود برتری‌های متعدد تماس‌دهنده­های غشایی، تر­شوندگی غشاها مهم­ترین مشکل در گسترش این فناوری به‌شمار می‌رود. در راستای کاهش مشکل تر­شوندگی، در این‌پژوهش، غشاهای الیاف توخالی پلی­پروپیلنی فوق آبگریز تهیه و ساختار و عملکرد غشاها، به‌وسیلۀ آزمون­های مختلف ارزیابی شد. نتایج حاصل از اندازه­گیری زاویۀ تماس، نشان داد که برای غشاهای پوشش­دهی شده با گروه عاملی متیل و فلوئور اندازۀ زاویۀ تماس به‌ترتیب تا °162 و °155 افزایش یافت. همچنین نتایج به‌دست آمده از نمودار ویلسون نشان داد که مقاومت انتقال جرم غشاهای خالص، پوشش­دهی شده با گروه عاملی متیل و فلوئور به‌ترتیب برابر با 78/30% ، 79/18% و 45/22% است. بدین ترتیب غشاهای پوشش­دهی شده با گروه عاملی متیل از پتانسیل بالایی برای کاربرد در تماس­دهنده­های غشایی برخوردار هستند.