تأثیر طبّ فشاری بر میزان اضطراب بیماران تحت درمان با همودیالیز

زمینه و هدف: بیماران تحت درمان با همودیالیز علاوه بر تغییرات متعدد فیزیولوژیکی با تنش‌های روانی بسیاری روبه‌رو می‌شوند. امروزه یکی از روش‌های کنترل این تنش‌ها، طب مکمّل می‌باشد. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی تأثیّرطبّ فشاری بر میزان اضطراب بیماران همودیالیزی انجام شد. موادّ و روش‌ها:در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده شاهددار،81 بیمار تحت درمان با همودیالیز با استفاده از روش بلوک‌های جایگشتی در سه گروه طبّ فشاری در نقاط حقیقی(27نفر)، طبّ فشاری در نقاط غیر حقیقی(27نفر) و گروه کنترل(27نفر) قرار گرفتند.اضطراب بیماران با مقیاس اشپیل برگر قبل از مداخله و نیز از پایان هفته‌ی اوّل تا پایان هفته چهارم بعد از مداخله در هر سه گروه اندازه‌گیری شد. در گروه مداخله حقیقی مجموعه نقاط مشخص شده فشار داده شد. این روش در گروه مداخله حقیقی دو بار در هفته به مدّت چهار هفته به‌کار برده ‌شد. در گروه طبّ فشاری غیرحقیقی نقاط مشخص شده با فاصله‌ی 3-2 سانتی‌متر از نقاط اصلی فشار داده شدند.داده‌ها با استفاده ازآزمون های کروسکال والیس و فریدمن در سطح معناداری 05/0 و نرم افزار SPSS نسخه16مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها:میانگین اضطراب آشکار و پنهان در گروه فشار در نقاط حقیقی و غیرحقیقی در قبل از مداخله با هفته‌ی اوّل تا چهارم تفاوت آماری معنا‌داری داشت(005/0=P،027/0=P).  در گروه فشار در نقاط غیرحقیقی میانگین اضطراب آشکار قبل از مداخله با هفته‌ی اوّل تا چهارم تفاوت آماری معنا‌داری داشت؛ امّا، این تفاوت در این گروه از نظر میزان اضطراب پنهان معنادار نبود. میانگین اضطراب آشکار و پنهان در گروه کنترل در قبل از مداخله با هفته‌ی اوّل تا چهارم تفاوت آماری معنا‌داری نشان نداد. نتیجه‌گیری:نتایج نشان می‌دهد که طبّ فشاری در نقاط حقیقی می‌تواند اضطراب آشکار و پنهان را در بیماران تحت درمان با همودیالیز کاهش دهد.