تأثیر سطوح خرد و کلان بر مشارکت ورزشی با استفاده از مدل‌های چندسطحی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شاخص­های سطوح خرد و کلان بر مشارکت ورزشی می­باشد. این ﭘﮋوﻫﺶ ­از ﻧﻮع مطالعات ﻛﺎرﺑﺮدی بوده و ﺑﻪ روش ﻣﻴﺪاﻧﻲ انجام شده است. جامعۀ آماری اول آن را کلیۀ سالن‌های ورزشی چند­منظوره، استخرها و زمین‌های چمن ­متعلق به ادارۀ ورزش و جوانان شهر اهواز و سایر ادارات دولتی­ به ﺗﻌﺪاد­ 99 ﻣﻮرد تشکیل داد و جامعۀ آماری دوم نیز شامل تمامی افرادی که از این اماکن ورزشی استفاده می‌­کردند به تعداد 66135 نفر تشکیل دادند. نمونۀ آماری دو جامعه با بهره‌گیری از جدول مورگان به­ ترتیب برابر با 86 مکان ورزشی و 384 نفر بود. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی مدل رگرسیونی با ضرایب تصادفی و مدل‌ تحلیل واریانس یک‌طرفه با اثرات تصادفی در نرم افزار اچ ال ام شش استفاده شد. یافته ­ها نشان می­دهد که در سطح خرد مربوط به زیرساخت­های ورزشی، مؤلفه­ های اطلاع­ رسانی و سرویس ­دهی، بهداشت و نگه­داری، طراحی پارکینگ، زیبایی‌شناختی، ایمنی، نظارت و کنترل، هم­جواری و مکان­یابی و دسترسی به مجموعه­ های ورزشی بر مشارکت ورزشی افراد اثرگذار می­باشد. در شاخص­های فردی نیز در سطح خرد ­به ­ترتیب درآمد افراد و سطح تحصیلات، ­و در سطح کلان، استخرها و سالن­های چند­منظورۀ ورزشی مهم­ترین متغیرها برای مشارکت ورزشی می­باشند. به­ طور­کلی و با توجه به یافته ­های پژوهش مشخص می­شود که در سطح کلان با افزایش زیرساخت­های ورزشی و در سطح خرد با بهبود سطح تحصیلات و درآمد افراد، مشارکت ورزشی آن­ها نیز افزایش پیدا خواهد کرد.