تأثیر روش‌های برش بر رشد و عملکرد جست‌های Eucalyptus camaldulensis 9616 در خوزستان

اکالیپتوس کامالدولنسیس 9616 یکی از سازگارترین و مناسبترین گونه‌های درختی از نظر تولید چوب و سایر فرآورده‌های فرعی در استان خوزستان به‌شمار می‌آید. هدف از این بررسی تعیین ابزار، ارتفاع بُرش و مدیریت جست‌گروه‌ها در جنگل‌کاریهای دست کاشت اکالیپتوس کامالدولنسیس به‌روش شاخه‌زاد است. این پژوهش در ایستگاه تحقیقاتی بیشه‌زار عباس‌آباد دزفول بر روی درختان دست کاشت ده‌ساله اکالیپتوس کامالدولنسیس 9616 انجام و به‌صورت طرح آماری کرت‌های دوبار خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی و در سه تکرار از بهمن‌ماه 1382 به‌مدت پنج سال به مرحله اجرا در آمد. وسیله بُرش در دو سطح اره موتوری و تبر به‌عنوان تیمار اصلی، ارتفاع بُرش در دو سطح 15 و 30 سانتی‌متری به‌عنوان تیمار فرعی اول و مدیریت جست‌گروه‌ها نیز در دو سطح حذف تدریجی جست‌های ضعیف که در نهایت دو تا چهار جست در هر کُنده باقی بماند و شاهد (بدون حذف) به‌عنوان تیمار فرعی دوم در نظر گرفته شد. کلیه بررسی‌ها بر روی 90 پایه درخت اکالیپتوس با فاصله کاشت 3×3 متر انجام شد. نتایج نشان داد که ظهور جوانه‌ها بعد از قطع پایه‌ها در کلیه تیمارها در یک دوره زمانی مشابه اتفاق افتاد. ابزار و ارتفاع بُرش سبب اختلاف معنی‌داری در تولید چوب شد، به‌نحوی که بکارگیری اره موتوری و کاهش ارتفاع (15 سانتی‌متری) موجب افزایش عملکرد چوب شد. مدیریت جست‌گروه‌ها نیز تأثیر معنی‌داری بر مؤلفه‌های چوب، ارتفاع، قطر و نیز تولید سرشاخه‌های علفی داشت، به‌طوری که با کاهش تعداد جست‌ها، عملکرد چوب و رشد قطری افزایش یافت، اما در تیمارهای عدم کاهش جست‌ها، رشد ارتفاعی و تولید سرشاخه‌های علفی برتری نشان داد. بررسی اثرات متقابل تیمارها بر مشخصه‌های مورد ارزیابی نشان داد که بیشترین عملکرد چوب و رشد قطری، مربوط به تیمار قطع به‌وسیله اره موتوری از ارتفاع 15 سانتی‌متری و تعدیل جست‌ها به تعداد 2 جست در هر کُنده بود