تأثیر رهبری نوآورانه و اشتراک دانش بر عملکرد سازمان به‌واسطه هماهنگی استراتژیک (مورد مطالعه: شرکت‌های تابعه و زیر‌مجموعه توانیر)

امروزه آنچه برای سازمان‌ها نسبت به گذشته اهمیت بیشتری یافته، توانایی سازگاری با تغییرات مداوم محیطی است. رهبران سازمان با تشویق ابتکارات فردی، القای اعتماد و افزایش مسئولیت‌پذیری کارکنان، فضایی را ایجاد می‌کنند که سازمان را به راحتی به‌سمت و سوی تغییر و انطباق برای تأمین اهداف سازمان هدایت نماید. به اشتراک گذاشتن دانش در میان مدیران، سازمان را در هماهنگی میان استراتژهای سطوح مختلف و قدرت تغییر و تطابق یاری می‌رساند. هدف این مقاله، بررسی تأثیر سبک رهبری نوآورانه و اشتراک دانش بر میزان انطباق و سازگاری استراتژی‌های کلی سازمان با محیط و عملکرد سازمان است. جامعه آماری این تحقیق، مدیران عامل شرکت‌های تابعه و زیرمجموعه توانیر هستند. روش گردآوری داده‌ها پرسشنامه و روش تجزیه و تحلیل آنها تکنیک مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار اسمارت پی ال اس است.نتایج تحقیق نشان داد که در شرایط متلاطم محیطی حاکم بر شرکت‌های جامعه آماری در سال‌های اخیر، اشتراک دانش و رهبری نوآورانه با عملکرد سازمان رابطه مثبت و مستقیم داشته و هر دو می‌توانند تطابق و سازگاری سازمان به محیط بیرونی را افزایش داده و منجر به هماهنگی استراتژیک شوند، اما هماهنگی استراتژیک بر عملکرد تأثیری ندارد.