تأثیر جیرۀ پرکنسانتره بر عملکرد پروار، تخمیر شکمبه، فعالیت جوش و برخی فراسنجه‌های سوختوسازی بره‌های نر افشاری و لری

در این تحقیق، عملکرد پرواری-اقتصادی، قابلیت هضم، ویژگی‌های لاشه، متابولیت‌های خونی و فعالیت جوش بره‌های نر دو نژاد افشاری (درشت جثه) و لری (متوسط جثه) هنگام تغذیه با جیرۀ پرکنسانتره بررسی شد. شمار 8 رأس برۀ افشاری و 8 رأس برۀ لری (با میانگین وزنی 8/3±4/28 کیلوگرم و سن 4-3 ماه) در قالب یک طرح کامل تصادفی به مدت 104 روز با جیره (بر پایۀ مادۀ خشک) حاوی 20 درصد علوفه و 80 درصد کنسانتره تغذیه شدند. نتایج نشان داد، مادۀ خشک مصرفی (01/0=P)، افزایش وزن روزانه (03/0=P) و وزن نهایی پروار (03/0=P) در نژاد افشاری بالاتر از نژاد لری بود. هرچند، تفاوت معنی‌داری در ضریب تبدیل غذایی و قابلیت هضم مواد مغذی بین دو نژاد وجود نداشت. با وجود هزینۀ خوراک بیشتر برای بره­های افشاری، درآمد به ازای هزینه در بره­های نژاد افشاری نسبت به بره­های نژاد لری بالاتر بود (05/0>P). درصد لاشه، غلظت متابولیت­های خونی، غلظت کل اسیدهای چرب فرار و نسبت استات و پروپیونات در هر دو گروه یکسان بود ولی بره­های نژاد لری فعالیت جوش به ازای هر گرم خوراک مصرفی و همچنین pH شکمبه بالاتری نسبت به بره­های افشاری داشتند (01/0>P). با وجود کارایی غذایی یکسان بین دو نژاد، توصیه می­شود در هنگام استفاده از جیره­های پرکنسانتره (پرورش متمرکز) از بره­های افشاری به‌جای بره­های لری به دلیل عملکرد پرواری و اقتصادی بهتر استفاده شود.