تأثیر برنامۀ فعالیت جسمانی بر سلامت روان زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع2 بر اساس مدل ارتقای سلامت پندر

زمینه و هدف: دیابت یک بیماری مزمن است که عوارض جسمی و روانی جدی را به‌همراه دارد. فعالیت بدنی از مهم‌ترین عوامل پیشگیری‌کننده از عوارض روانی دیابت است. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر برنامۀ طراحی‌شدۀ فعالیت جسمانی مبتنی بر مدل ارتقای سلامت پندر بر سلامت روان زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع۲ انجام شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعۀ نیمه‌تجربی روی ۱۰۲ زن میانسال مبتلا به دیابت مراجعه‌کننده به انجمن دیابت شهرستان ورامین در دو گروه ۵۱ نفری آزمون و کنترل به صورت تصادفی در سال ۱۳۹۶ انجام شده است. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامۀ اطلاعات دموگرافیک و پرسش‌نامۀ سلامت روان زنان میانسال بود. هر دو گروه در ابتدای پژوهش و ۲ ماه پس از مداخله از نظر سطح سلامت روان بررسی شدند. برای گروه آزمون، برنامۀ فعالیت بدنی براساس مدل پندر در ۸ جلسه اجرا شد. داده‌ها از طریق نرم‌افزار SPSS نسخۀ ۱۶ و با استفاده از آزمون‌های آماری تی تست، کای دو و من ویتنی تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: وضعیت سلامت روان زنان بعد از مداخله در گروه آزمون ۵۱/۱۶±۱۸۸/۸و در گروه کنترل ۱۵/۰۵± ۱۶۲/۸۲ بوده است که بهبود معنی‌داری در گروه آزمون مشاهده شد (۰/۰۰۱ > P) و میزان ارتقای وضعیت سلامت روان در گروه آزمون ۶/۸± ۲۴/۶ و در گروه کنترل ۴/۳± ۰/۵۱ بوده، که اختلاف معنی‌داری را نشان می‌دهد (۰/۰۰۱ > P) . نتیجه‌گیری: در مطالعۀ حاضر برنامۀ طراحی‌شدۀ فعالیت بدنی مبتنی بر مدل پندر منجر به ارتقای وضعیت سلامت روان زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع۲ شد.