تأثیر ارزیابی مجدد و فرونشانی تجارب هیجانی منفی بر ناقرینگی EEG پیشانی مغز براساس ابعاد نورزگرایی و برون‌گردی

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ارزیابی مجدد و فرونشانی تجارب هیجانی منفی بر فعالیت ناحیه‌ای قطعه‌ی پیشانی مغز با نگاه به ابعاد برون‌گردی و نورزگرایی می‌باشد. بدین منظور، براساس نمرات انتهایی توزیع ابعاد بـرون‌گردی و نورزگرایـی نسخه‌ی تجدیدنظرشده‌ی پرسشنامه‌ی شخـصیتی آیسنک و مـلاک‌های ورود، چهار گروه20 نفری (شامل برون‌گرد، درون‌گرد، نورزگرا و پایدار هیجانی) از جامعه‌ی دانشجویان پسر انتخاب شدند. تمام آزمودنی‌ها راست­برتر متجانس (در دست، پا و چشم) بودند. برای ارزیابی فعالیت نواحی پیشانی مغز در خلال ارزیابی مجدد و فرونشانی تجارب هیجانی منفی، آزمودنی‌ها قطعه فیلم‌های برانگیزاننده‌ی هیجان‌های منفی را مشاهده نمودند. در حالت ارزیابی مجدد، از آن‌ها خواسته ‌شد در حین تماشای فیلم، درباره‌ی فیلم به‌گونه‌ای غیرهیجانی فکر کنند و در حالت فرونشانی، به‌شیوه‌ای رفتار کنند که اگر شخصی آن‌ها را نگاه کند، به این نکته پی نبرد که چه چیزی را احساس می‌کنند. در طی این مراحل، EEG از نواحی مختلف قطعه‌ی پیشانی مغز ثبت شد. نتایج نشان داد که فرونشانی تجارب هیجانی منفی منجر به افزایش فعال‌سازی قطعه‌ی پیشانی راست مغز می‌گردد، این افزایش در افراد درون‌گرد و نورزگرا بیشتر از افراد برون‌گرد و پایدار هیجانی می‌باشد. همچنین نتایج نشان داد که ارزیابی مجدد تجارب هیجانی منفی موجب فعال‌سازی نقاط متفاوت قطعه‌ی پیشانی مغز براساس ابعاد شخصیتی می‌شود. در مجموع، یافته‌ها دلالت بر این دارند که ابعاد نورزگرایی و برون‌گردی نقش تعدیل‌گری در مکانیسم‌های فعالیت ‌مغزی راهبردهای ارزیابی مجدد و فرونشانی نظم‌جویی هیجان دارند و این راهبردها تأثیر متفاوتی بر فعالیت ناحـیه‌ای قطعه‌ی پیشانی مـغز دارند. باتوجه به نتــایج پژوهش، مــی‌توان گفت که راهبردهای متفاوت نظم‌جویی هیجان براساس ابعاد شخصیتی متفاوت و فعالیت مغزی متعاقب آن، چشم‌اندازهای جدیدی را در زمینه‌های آسیب‌شناسی، پیشگیری، درمان و سایر زمینه‌های پژوهشی به‌ میان می‌آورد.