تأثیر آنتراسن برفاکتورهای استرس اکسیداتیودر گیاه یونجه (Medicago sativa L.)

آلودگیهای نفتی آروماتیکی یکی از تنشهای محیطی هستند که رشد گیاه را مهار میکنند و تعادل بین تولید گونههای اکسیژن واکنشی و فعالیت دفاعی آنتی اکسیدانتی را به هم می‌زنند. برخی گیاهان دارای سیستم ریشهای ارزشمندی هستند که می‌وانند ترکیبات آلی مانند هیدروکربن‌های آروماتیکی چند حلقه‌ای را دور کنند. در بین هیدروکربن های آروماتیکی، آنتراسن از سمی ترین وسرطان زاترین ترکیباتی است که تاکنون، توسط آژانس محافظت ازمحیط زیست آمریکا شناخته شده است. این ماده در مراحل مختلف فیزیولوژیکی تاثیر میگذارد. در این مطالعه هدف بررسی اثر غلظت‌های متفاوت آنتراسن بر القا تنش اکسیداتیو در گیاه یونجه میباشد. در ابتدا بذرها در چهار گروه شاهد، حلال استن، تیمار2 و 4 میلی مولار در ظروف پتری جوانه زدند. دانه رستها به محیط آبکشت منتقل شده و بعد از 12 روز تیمار با آنتراسن، بافت‌های اندام هوایی و ریشه این گیاهان بردات شدند و جهت سنجش پارامترهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی مورد استفاده قرار گرفتند. بر بنای نتایج به دست آمده، فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانت در ساقه در تیمار با آنتراسن افزایش یافت. آنتراسن سطح پراکسیداسیون لیپیدی را در در ساقه کاهش داد اما در ریشه این میزان افزایش معنی داری در سطح 05/0 را نشان داد که این مساله همراه با افزایش غلظت کلروفیل بود. به دنبال افزایش آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز به منظور حذف رادیکال سوپراکسید، فعالیت آنزیمهای اسکوربات پراکسیداز، گلوتاتیون ترانسفراز و پراکسیداز محلول نیز با بالا رفتن غلظت آنتراسن، افزایش یافت. همچنین افزایش فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز، در نتیجه تولید ترکیبات فنولی در گیاه بوده است.