تأثیر آموزش مبتنی بر فضای مجازی بر توانمندی روانشناختی پرستاران سطح دوم مراقبتی ویژه نوزادان

مقدمه: پرستاران بخش‌های ویژه نوزادان جهت ارائه مراقبت‌های ماهرانه و کیفی باید دانش تخصصی مورد نیاز را در طول زندگی حرفه‌ای خود کسب و حفظ کنند. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر فضای مجازی بر توانمندی روانشناختی پرستاران بخش‌های مراقبت ویژه نوزادان سطح ۲ انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی 80 نفر از پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه نوزادان سطح 2 بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۹۴ با استفاده از روش تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. سطح توانمندی روانشناختی پرستاران با استفاده از پرسش‌نامه توانمندی روانشناختی اسپریتزر (Spreitzer) در روز اول مطالعه و پس از پایان دوره اندازه‌گیری شد. در گروه تجربی محتوای آموزشی سطح دو مراقبت ویژه نوزادان تدوین گردید و بر روی سامانه نماد دانشکده مجازی دانشگاه علوم پزشکی تهران به مدت دو ماه ارائه شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی زوج، تست دقیق فیشر، کای دو و تی مستقل صورت گرفت. نتایج: واحدهای پژوهش از نظر تمام متغیرهای دموگرافیک به جز سابقه کار در بخش نوزادان همگن بودند. میانگین و انحراف معیار نمره توانمندی گروه شاهد و تجربی قبل از مطالعه به ترتیب ۸/۷±۵۷/۶۱ و ۳۸۶/۶±۷۴/۵۶ (از مجموع نمره84) و بعد از مطالعه به ترتیب ۵۹۵/۷±۷۱/۶۰ و ۶/۵±۶۰/۶۳ بود. نتیجه حاصل از آزمون‌های آماری تی زوج و مستقل نشان داد، بین میانگین امتیاز توانمندی روانشناختی دو گروه مطالعه پیش از مداخله (006/0p=)، گروه شاهد قبل و بعد از مداخله (001/0p≤)، گروه تجربی قبل و بعد از مداخله (001/0p≤) اختلاف آماری معناداری وجود داشت. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه حاکی از مؤثر بودن آموزش مبتنی بر فضای مجازی بر افزایش توانمندی روانشناختی پرستاران بخش‌های ویژه نوزادان سطح ۲ است. با عنایت به مزایای آموزش فضای مجازی، به کارگیری آن در برنامه‌های آموزش مداوم پرستاران توصیه می‌شود.