بیان چند نکته اجتماعی، اخلاقی در برخی از متون ادب فارسی (با تأکید بر مفهوم شهروندی)

برخلاف نظر عامه که ادبیات فارسی را مشتی شعر و لختی حماسه می¬پندارند؛ زبان و ادبیات فارسی به دلیل ظرفیت بالای خود از یک سو و عدم تمایز علوم به شکل امروزین از سویی دیگر، محملی برای انتقال آموزه‌های علمی‌ مختلف بوده است. در بررسی این موضوع بروشنی مشخص می¬شود متون ادبیات فارسی، مشحون از مفاهیم و مطالبی است که امروزه هریک با تقسیم به شاخه‌هایی و با نگاهی تخصصی به عنوان یک رشته مستقل مطرح‌اند و با عناوین خاص خود، موضوعات مختلف علمی‌و آموزشی را شامل می‌شوند. این مقاله با بیان چند نکته اجتماعی، اخلاقی در برخی از متون ادب فارسی، نگاهی کوتاه به موضوع فرهنگ شهروندی در ادبیات فارسی دارد و در پی آن است تا مختصراً ضمن تبیین جایگاه و نقش زبان¬و ادبیات فارسی به عنوان پایه و محمل انتقال فرهنگ اجتماعی ایران و بررسی نگاه جامعه‌ایرانی به "فرهنگ¬ شهروندی" آن¬گونه که در آثار ادبی جلوه نموده است گامی کوچک در تغییر داوری¬ها و پیشداواری¬ها در مورد زبان و ادبیات فارسی بردارد.