بهینه‌سازی پروتئین هیدرولیز شده با فعالیت آنتی‌اکسیدانی از امعاء و احشاء ماهی تن زردباله (Thunnus albacares) با آنزیم پروتامکس

سابقه و هدف: پپتیدهای زیست فعال موجود در پروتئین هیدرولیز شده منجر به فعالیت آنتی‌اکسیدانی بالایی در این پروتئین­ها شده است. ضایعات غذایی، به عنوان یک ماده بالقوه برای تولید پپتیدهای زیست فعال استفاده می­شود. هدف از این مطالعه، تولید پروتئین هیدرولیز شده از امعاء و احشاء تن زردباله در شرایط بهینه با بررسی خاصیت آنتی‌اکسیدانی آن می­باشد. مواد و روش‌ها: بعد از تهیه امعاء و احشاء تن زردباله بهینه­سازی تولید پروتئین هیدرولیز شده با تاکید بر خاصیت آنتی‌اکسیدانی آن با استفاده از روش سطح پاسخ بر پایه طرح مرکب مرکزی انجام گرفت. جهت بهینه­سازی چهار فاکتور pH، درجه حرارت، زمان واکنش و نسبت آنزیم به سوبسترا به کار گرفته شدند. طول زنجیره پپتیدی و خواص آنتی‌اکسیدانی پروتئین هیدرولیز شده با استفاده از اندازه­گیری فعالیت مهار رادیکال­های آزاد و آزمون قدرت احیاءکنندگی اندازه­گیری شدند. یافته‌ها‌: تأثیر هر یک از متغیرهای pH، درجه حرارت، زمان واکنش و نسبت آنزیم به سوبسترا بر میزان خاصیت آنتی‌اکسیدانی و طول زنجیره پپتیدی معنی­دار بود ( 05/0p<). با این وجود هیچ ارتباط مستقیمی بین این دو پارامتر وجود نداشت. بالا بودن ضریب همبستگی 982/0 (خاصیت آنتی‌اکسیدانی) و 967/0 (طول زنجیره پپتیدی) حاکی از توانایی خوب مدل در پیش بینی شرایط واکنش بود. با توجه به نتایج، تیمار بهینه دارای فعالیت مهار رادیکال­های آزاد DPPH 43/81، قدرت کاهندگی آهن 1/0 و طول زنجیره پپتیدی 98/2 است (ران 10). نتیجه گیری: در ارتباط با پارامتر فعالیت آنتی‌اکسیدانی آنچه که مهم‌ترین نقش را ایفا می­کند ویژگی­های ذاتی پروتئین هیدرولیز شده می­باشد