بهبودی علایم بالینی در مدل تجربی سندرم زجر تنفسی حاد در گوسفند پس از پیوند اتولوگ با سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق شده از مغز استخوان

زمینه مطالعه: سندرم زجر تنفسی حاد(ARDS)یکی از اختلالات ریوی است که سبب مرگ در انسان و دام می‌شود و بدلیل نبود درمان دارویی ویژه برای آن، دستیابی به رویکردهای درمانی جدید مثل درمان با سلولهای بنیادی، یک نیاز ضروری است. هدف: ارزیابی اثرات درمانی پیوند داخل نایی سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان(BM-MSCs) در بهبود علائم بالینی در مدل تجربیARDS ایجاد شده با لیپوپلی‌ساکارید(LPS) ایکلای سویه-O55:B5 در گوسفند هدف مطالعه حاضر می‌باشد. روش کار: در این مطالعه از 10رأس گوسفند نر نژاد شال با سن 4-3ماه، بعد از قرار دادن تصادفی در دو گروه تیمار و کنترل استفاده شد. از گوسفندهای گروه تیمار بعد از بیهوشی با کتامین و زایلازین نمونه مغز استخوان اخذ و در اتاق تمیز BM-MSCs جداسازی، تکثیر و با ارزیابی مارکرهای سطحی شناسایی شدند. سپس مدل تجربی ARDS، از طریق تزریق داخل نایی LPS با دوز μg/kg400، ایجاد شد. علائم بالینی و تهیه تصاویر رادیوگرافی قبل و 24ساعت بعد از تزریق LPS انجام گرفت. بعد از تایید التهاب، گوسفندها بیهوش و در موقعیت جناغی از طریق کاتتر لاواژ در محل دو شاخه‌شدن نای در گروه تیمار BM-MSCs پاساژ سوم به میزان 106×50 سلول بصورت پیوند اتولوگ و در گروه کنترل PBS انتقال داده شد. سپس علائم بالینی در ساعات ۳،۶،۱۲و روزهای 1،2، 3و7 در هر دو گروه ثبت و نهایتا بر اساس سیستم اسکوربندی مورد تجزیه‌وتحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج: بررسی داده‌ها نشان داد پیوند BM-MSCs سبب بهبودی معنی‌دار در علایم بالینی شامل تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس، دمای بدن، صداهای تنفسی، سرفه، وضعیت مخاطات، ترشحات بینی، اشتها و وضعیت جسمانی در مقایسه با گروه کنترل شد. کاهش معنادار در تعداد تنفس و دمای بدن از ساعت 12 و در تعداد ضربان قلب از ساعت 24 به بعد آغاز شد. همچنین تغییرات صداهای تنفسی در روز اول بعد از پیوند، وضعیت جسمانی، مخاطات و اشتها در روز سوم، وقوع سرفه و ترشحات غیر طبیعی از بینی در روز هفتم به حالت قبل از ایجاد التهاب(زمان 24-)بازگشته بود و میانه اسکور برای آنها صفر بود. نتیجه‌گیری نهایی: این مطالعه نشان داد که پیوند BM-MSCs می‌تواند بصورت معنی‌داری سبب بهبودی و کاهش در شدت علایم بالینی ARDS شود.