بررسی گرادیان سرعت باد و شدت تلاطم بی‌بُعد شده با استفاده از نظریه همانندی مونین-ابخوف در زیرلایه زبری در یک منطقه شهری با توپوگرافی پیچیده (تهران)

نظریه مونین-ابخوف (1954) از ابتدا تا کنون اساس بسیاری از تحقیقات صورت گرفته در لایه مرزی جوٌ، به‌ویژه لایه سطحی، بوده است. از آنجا‌که این نظریه روشی کم‌‌هزینه برای برآورد شدت تلاطم و شارها که اساس کار مدل‌های پخش است به‌دست می‌‌دهد، مورد توجه خردهواشناسان نیز قرار گرفته است. درنتیجه، این نظریه در بسیاری از آزمایش‌‌های صورت گرفته بر سطوح متفاوت شامل آبها، مناطق روستایی، شهری و جنگلی، بررسی شده است تا صحت و دقت روابط همانندی که با آن پیشنهاد می‌‌شود، سنجیده شود. از‌این‌‌رو در این بررسی سعی شده تا خلاصه‌‌ای از تحقیقات صورت گرفته برای محاسبه پارامترهای لایه سطحی که در نظریه مونین-ابخوف از آنها استفاده می‌‌شود، به‌‌همراه مراحل پیشرفت، تعدیل و تکامل این نظریه از ابتدا تا امروز تهیه شود. در این راستا کاربرد این نظریه در منطقه شهری که دارای توپوگرافی است نیز تحقیق شده، و روابط همانندی با ثابت‌‌های تجربی برای پارامترهای بی‌بُعد گرادیان باد و شدت تلاطم بی‌بُعد شده برای هر سه مولفه باد در منطقه شهری تهران و در زیرلایه زبری، محاسبه شده است. برای این منظور از داده‌‌های سودار موسسه ژئوفیزیک و یک برج 100 متری در نزدیکی آن استفاده شده است. نتایج نشان می‌‌دهد که این نظریه با رهیافت مقیاس‌‌بندی محلی را می‌‌توان در منطقه شهری با توپوگرافی پیچیده نیز به‌کار بست. بزرگ بودن گرادیان بی‌بُعد باد و شدت تلاطم بی‌بُعد شده در منطقه نسبت به تحقیقات صورت گرفته در سایر مناطق، ضرورت استفاده از ضرایب به‌دست آمده برای بررسی مدل‌‌های پخش در منطقه تهران را نشان می‌‌دهد.