بررسی چسب اوره‌فرمالدئید برپایۀ فرمالین و فرم اوره و مقایسۀ اثر آن بر کیفیت تخته فیبر با دانسیتۀ متوسط

هدف این پژوهش، بررسی اثر نوع مادۀ اولیۀ سازندۀ چسب اوره‌فرمالدئید بر ویژگی‌های فیزیکی و مکانیکی تخته فیبر با دانسیتۀ متوسط است. در این بررسی از دو نوع چسب اوره‌فرمالدئید برپایۀ فرمالین و فرم اوره استفاده شد. چسب‌ها با هر دو نوع مادۀ اولیه با نسبت مولی کم فرمالدئید به اوره (درجۀ E1) به کار گرفته شدند. اثر فاکتور پرس در چهار سطح (8، 8/2، 8/4 و 8/6 ثانیه بر میلی‌متر) و مقدار چسب مصرفی در چهار سطح (9، 9/5، 10 و 10/5 درصد) بر ویژگی‌های فیزیکی شامل واکشیدگی ضخامت و ویژگی‌های مکانیکی شامل مدول خمشی (MOR)، مدول الاستیسیته (MOE) و چسبندگی داخلی (IB) تخته‌های حاصل با دو نوع چسب مختلف بررسی شد. نتایج نشان داد که تخته‌های حاصل با چسب اوره‌فرمالدئید برپایۀ فرمالین، بیشترین مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته و مقاومت چسبندگی داخلی و کمترین درصد واکشیدگی ضخامت را در مقایسه با تخته‌های حاصل با چسب اوره‌فرمالدئید برپایۀ فرم اوره داشتند. تخته‌های ساخته‌شده با چسب برپایۀ فرمالین نسبت به چسب برپایۀ فرم اوره در درصدهای کمتر مصرف، عملکرد یکسانی داشتند. استفاده از فرمالین با وجود کیفیت مطلوب تخته‌های حاصل از آن در مقایسه با تخته‌های حاصل از چسب برپایۀ فرم اوره، به‌دلیل ناپایداری در دمای کم، به شرایط نگهداری ویژه‌ای در صنعت نیاز دارد.