بررسی پراکنش دو گونه از پرندگان و ارتباط آنها با عوامل محیطی در پارک طبیعت پردیسان

 این مطالعه در یک دوره یکساله در پارک طبیعت پردیسان صورت گرفته است. 10 ایستگاه جهت نمونه برداری در محدوده پارک در زیستگاه های مختلف انتخاب گردید. پارامترهای ثابت نظیر نوع کاربری، نوع منبع آبی، نوع و ترکیب پوشش گیاهی، و عوارض انسان ساخت برای هر ایستگاه به شعاع 5/17 متر از مرکز ایستگاه و در محیط GIS اطلاعات بر روی نقشه پارک پیاده شد. سپس گونه های پرندگان و تعداد آنها به همراه متغیرهای محیطی مانند زمان و فصل برداشت، دما، بارندگی، و باد ثبت گردید. مطالعه پرندگان در این پارک براساس روش انتظار نقطه ای به مدت 20 دقیقه و به شعاع نامحدود انجام گرفت. نتایج نشان داد 35 گونه از 9 راسته و 21 خانواده از پرندگان ایران در این پارک حضور دارند که راسته گنجشک سانان با 24 گونه بیشترین تنوع و تعداد گونه را به خود اختصاص داده اند و از مجموع ‌35گونه‌ پرنده‌ مشاهده‌ شده‌ در پارک تعداد 5 گونه‌ بومی،‌ 21گونه‌ مهاجر و 9 گونه‌ عبوری‌ می‌باشند. در این مقاله به بررسی پراکنش دو گونه Parus major و Ficedula parva پرداخته شده است که به روش تجزیه و تحلیل Binary Logistic Regression  و بر اساس روش Backward مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که نتایج نشان می دهند که از آنجایی که تفاوت قابل ملاحظه ای در ماکروکلیمای مناطق مختلف پارک وجود ندارد، لذا عواملی مانند میکروکلیما، متغیرهای دما، درصد درختان ایستگاه، میزان خاک، فاصله از جاده و ساختمان، حضور گونه ها را تحت تأثیر قرار خواهد داد و برای هیچکدام از آنها عوامل نوع کاربری زمین، شیب، جهت، ارتفاع، نوع منبع آبی، یکنواختی یا غیریکنواختی پوشش گیاهی و همچنین آسفالت یا خاکی بودن مسیرهای تردد انسانی، موثر واقع نشد.