بررسی و مقایسه نگرش حسابرسان دیوان محاسبات کشور و حسابرسان وزارت امور اقتصادی و دارایی در مورد تأثیر حسابداری تعهدی بر ارتقای ویژگی‌های کیفی گزارش عملکرد مالی دولت در ایران

مقدمه: در این پژوهش به بررسی و مقایسه نگرش حسابرسان دیوان محاسبات کشور و حسابرسان وزارت امور اقتصادی و دارایی در مورد تأثیر حسابداری تعهدی بر ارتقای ویژگی‌های کیفی (مربوط‌بودن و قابل‌اتکاء‌بودن) گزارش عملکرد مالی (عملکرد بودجه) دولت پرداخته شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر، از نظر هدف پژوهشی کاربردی، از نظر روش مطالعه علّی، از نظر ماهیت توصیفی و از نظر نوع پیمایشی است. در این پژوهش از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده شده است و حجم نمونه 105 نفر از حسابرسان وزارت امور اقتصادی و دارایی و حسابرسان دیوان محاسبات کشور مستقر در وزارتخانه‌ها و موسسات دولتی بوده و به منظور گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه استفاده شده است. پرسش‌نامه پژوهش شامل 18 پرسش در قالب 3 بُعد (حسابداری تعهدی، مربوط بودن و قابل اتکاء بودن) و از نوع مقیاس پنج رتبه‌ای طیف لیکرت است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش معادلات ساختاری استفاده شده است و محاسبه آن به کمک نرم افزار لیزرل نسخه 8/8، انجام شده است. یافته‌ها: طبق یافته‌های پژوهش می‌توان گفت که به نظر حسابرسان در هر دو گروه، حسابداری تعهدی تأثیر زیادی بر ارتقای ویژگی‌های کیفی گزارش عملکرد مالی دولت در ایران دارد. هم‌چنین، دیدگاه دو گروه حسابرسان وزارت امور اقتصادی و دارایی و حسابرسان دیوان محاسبات کشور در این مورد، یکسان است. نتیجه‌گیری: ویژگی‌های کیفی، دستیابی به هدف‌های گزاشگری مالی بخش عمومی شامل پاسخ‌‌گویی و تصمیم‌گیری را میسر می‌سازد. ایفای مسئولیت پاسخ‌‌گویی مستلزم به‌کارگیری معیار اندازه‌گیری جریان منابع اقتصادی و مبنای حسابداری تعهدی است.   واژه‌های کلیدی: حسابداری تعهدی، ویژگی‌های کیفی، مربوط بودن، قابل اتکاء بودن، عملکرد مالی دولت.