بررسی و مقایسه مؤلفه‌های زبانی کودکان 7 تا 12 سالۀ فلج مغزی با کودکان سالم با تمرکز برنقشه‌های توپوگرافیک الکتروآنسفالوگرافی کمّی

 فلج مغزی یک اختلال حرکتی و وضعیتی است که در نتیجۀ یک ضایعه مغزی غیر پیش‌رونده ایجاد می‌شود و علائم آن به‌شکل آسیب‌های رشدی نمایان می‌شود. هدف پژوهش حاضر ارزیابی الگوهای الکتروفیزیولوژیک برآمده از نوار مغزی کمّی حین انجام تکلیف زبانی و گفتاری و تحلیل مقایسه‌ای مؤلفه‌های کارکرد زبانی و الگوهای فضایی مشترک استخراج‌شده بین کودکان فلج مغزی و سالم است.  در این پژوهش، 17 کودک فلج مغزی و 40 کودک سالم با دامنۀ سنی 7 تا 12 سال بررسی شدند. به‌منظور ارزیابی خصوصیات زبانی این کودکان از جمله ویژگی‌های آوایی‌ ـ واجی، نحوی و معناشناسی از آزمون رشد زبان بهره گرفته شد و نیز برای بررسی الگوهای الکتروفیزیولوژیک از نظر دامنه و فرکانس امواج و همچنین میزان هم‌آوایی امواج در نواحی مختلف از نوار مغزی کمّی شانزده‌کاناله استفاده شد. علاوه‌بر این، ارزیابی و خروجی کیفی آزمون رشد زبان برای مشخص‌کردن حوزه‌های نیازمند به بهبود در دو گروه سالم و فلج مغزی به‌صورت غالب، گزارش شد. نتایج این پژوهش نشان داد کودکان فلج مغزی در زیر- مقیاس‌های آزمون رشد زبان در مقایسه با کودکان سالم مشکل درخورتوجهی داشتند. همچنین، مشاهده شد کودکان فلج مغزی در خرده‌آزمون تکمیل دستوری، پایین‌ترین نمره را کسب کردند. نقشۀ مغزی بر پایۀ الکتروآنسفالوگرافی کمّی نشان داد تفاوت قدرت ارتعاش امواج مختلف و میزان هم‌آوایی امواج در باندهای فرکانسی مختلف در حوزۀ نیازمند به بهبود، بین دو گروه از نظر آماری معنادار است.