بررسی و ظرفیت‌سنجی شهرداری بابلسر از نظر پیاده‌سازی و توسعۀ زیرساخت داده‌های مکانی بخشی

یکی از مهم‌ترین و کلیدی‌ترین موارد برای تصمیم‌گیری، برنامه‌ریزی و مدیریت شهری یکپارچه، وجود اطلاعات مکانی جامع است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی و ظرفیت‌سنجی شهرداری بابلسر از نظر پیاده‌سازی و توسعۀ زیرساخت داده‌های مکانی (SDI) انجام شده است. این پژوهش، توصیفی- تحلیلی مبتنی­بر مصاحبه و به­لحاظ هدف کاربردی است. جامعۀ آماری تحقیق، شامل کارکنان شهرداری بابلسر است و نمونه‌های آماری آن از واحدهای کلیدی مؤثر در SDI بخشی شهرداری انتخاب شده‌اند. به‌منظور مطالعه و ارزیابی شهرداری بابلسر از نظر پیاده‌سازی و توسعۀ SDI، از مدل مفهومی توسعۀ SDI ملی ایران استفاده شد. مطابق نتایج، بعضی از چالش‌های مهم در زمینۀ پیاده‌سازی SDI شهرداری بابلسر عبارت­اند از: پایین­بودن آگاهی، فرهنگ و ادراک متولیان اصلی تولید و به‌کارگیری داده‌های مکانی، نبود سیاست‌ها و دستورالعمل‌های مشخص برای تولید داده‌ها و فراداده­های مربوط به آن و استانداردسازی و به‌روزرسانی داده و فراداده‌های مربوط، ذخیره‌سازی و تهیة نسخة پشتیبان، نحوۀ نمایش به­اشتراک‌گذاری و تجزیه و تحلیل داده‌ها و نیز دستورالعمل‌های کنترل کیفیت داده‌ها، و نبود منابع مالی و بودجه‌های تعریف‌شده در برنامه‌های بلندمدت و میان‌مدت شهرداری. بااین‌حال، وجود انگیزۀ بالا در سیاست‌گذاران شهرداری و کارشناسان بعضی از واحدها برای فراهم­کردن امکان استفاده از سیستم GIS در واحدهای مختلف شهرداری و وجود شرایط فنی لازم و بسترهای مخابراتی به‌منظور برقراری ارتباط میان همۀ واحدهای مؤثر در فعالیت SDI، از قوت‌های بسیار مهم در راستای پیاده‌سازی SDI بخشی شهرداری مورد مطالعه هستند.