بررسی و سنجش میزانِ آگاهیِ شهروندان از حقوق شهروندی و قوانین شهری با هدفِ دستیابی به زندگی شایسته (مطالعۀ موردی: شهر سنندج)

یکی از مهمترین عوامل موثر بر پیشرفت و توسعه جامعه، و نیز دستیابی به زندگی شایسته، میزان آگاهی شهروندان آن جامعه (در معنای عام) از حقوق شهروندی و قوانین شهری است، زیرا این آگاهی موجب می‌شود که مشارکت شهروندان در امور شهری،از پایداری،استمرار، و مسئولیت‌پذیری بیشتری برخوردار شوند. در همین راستا، تحقیق حاضر با هدفِ سنجشِ میزانِ آگاهی عمومی شهروندان سنندج از حقوق شهروندی و قوانین شهری صورت گرفته است. روش تحقیق این پژوهش، توصیفی – تحلیلی است و بنابر نوع هدف، کاربردی است. روش جمع‌آوری داده‌ها نیز متکی بر اسناد کتابخانه‌ای و برداشت‌های میدانی با استفاده از پرسش‌نامه بوده است. حجم نمونۀ این تحقیق از طریق فرمول کوکران، 383 نفر (اعم از زن و مرد) محاسبه شد، که برای جلوگیری از اشتباهات احتمالی و نیز دستیابی به نتایج دقیق‌تر، به 400 پرسش‌نامه افزایش پیدا کرد. در تجزیه و تحلیل پرسش‌نامه‌ها نیز از نرم‌افزار SPSS،  همچون آزمون T Test، آزمون One – Way ANOVA (F) یا تحلیل واریانس، و برای آزمون فرضیات از ضریب همبستگی اسپرمن استفاده شده است. و نیز پایایی پرسش‌نامه از طریق آلفای کرونباخ عدد 0.889 بدست آمد که نشان از مطلوبیت و همبستگی کامل بین سوالات است، و روایی پرسش‌نامه نیز به تایید اساتید و افراد آگاه رسیده است. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که، میزان آگاهی جامعۀ آماری شهر سنندج در زمینۀ حقوق شهروندی و قوانین شهری، در سطح متوسط به پایین قرار دارد و شاخص مذکور (آگاهیِ شهروندان)، با جنسیت، شغل و تحصیلات، رابطه معناداری دارد (با توجه به تجزیه و تحلیل پرسش‌نامه).