بررسی وضعیت کلرزنی و کلر سنجی روستاهای تحت پوشش مرکز بهداشتی و درمانی کارخانه قند شهرستان پیرانشهر

در کشورهای در حال توسعه، یکی از مهم­ترین مشکلات بهداشتی عدم دسترسی به آب آشامیدنی سالم می­باشد بنابراین تامین آب سالم یکی از استراتژی‌های اصلی جامعه می­باشد. جامعه مورد مطالعه در این تحقیق کلرزنی و کلرسنجی روستاهای تحت پوشش مرکز بهداشتی درمانی پیرانشهر بود در این مطالعه پس از بررسی و مطالعه کتابخانه­ای، بررسی کیفیت آب از طریق نمونه‌برداری میکروبی و انجام آزمایش‌های مربوط در آزمایشگاه مرکز بهداشت پیرانشهر و همچنین تست­های کلرسنجی به‌وسیله کیت کاریزآب مدل 4444 دی ­پی­ دی انجام گرفت. تعداد 30 روستا مورد مطالعه قرارگرفت؛ که نمونه کلرسنجی کلی گرفته شده طی سال 1388 از این روستاها 3980 عدد بود که از این تعداد 2050 عدد مطلوب که معادل 5/51 درصد نمونه­های اخذ شده بود از 30 روستای مورد مطالعه 14 روستا (66/46 درصد) دارای سیستم لوله‌کشی بود و از کل روستاها 15 روستا (50 درصد) تحت پوشش کلرزنی بودند.13 روستا (33/43 درصد) به‌صورت دستی کلرزنی می­شدند و 50 درصد روستاهای تحت پوشش مرکز از کلرمادر استفاده می­کردند و تنها 66/6 درصد مجهز به کلریناتور بودند؛ و سایر گزینه نیز به تکمیل در اصل مقاله آمده است. اکثریت روستاهای تحت پوشش این مرکز به‌صورت دستی کلرزنی و تنها در چند مورد مجهز به کلریناتور بوده و عدم آگاهی مجریان در خصوص نحوه صحیح کلرزنی، احتمال آلودگی آب را صد چندان می‌نماید. لذا کنترل دقیق کلر در منابع آبی و آموزش نحوه صحیح کلرزنی و کلرسنجی را می­طلبد. بدیهی است که اقدامات اساسی و با مدیریت صحیح جهت کاهش درصد باقی­مانده کلر نامطلوب صورت گیرد.