بررسی وضعیت دموگرافیک و بالینی مبتلایان به کیست هیداتیک مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم طییک دوره دوازده ساله(1392-1381)

زمینه و هدف: کیست هیداتیک از جمله بیماری‌های انگلی قابل‌انتقال بین انسان و دام در ایران و جهان است و سالانه درصد قابل‌توجهی از تخت‌های بیمارستانی را به خود اختصاص می‌دهد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک کیست هیداتیک در بیمارستان‌هایوابسته به دانشگاه علوم پزشکیقم طییک دوره دوازده ساله انجامشد. روشبررسی:در این مطالعه متکی بر داده‌های موجود (Routine Data Base Study)،پرونده پزشکی تمام مبتلایان به کیست هیداتیک که در بیمارستان‌هایوابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم مورد عمل جراحی قرار گرفته بودند، دریک دوره دوازده ساله (1392-1381) انتخاب و اطلاعات دموگرافیک و بالینی از پروندهآنان استخراج شد. داده‌ها با استفاده از آزمون کای‌مربع تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها:تعداد بیماران در طی این دوره، 82 نفر بود.میانگین سنی بیماران 20/17±80/38 سال (کمترین 8 و بیشترین 69 سال) تعیین شد.3/57% بیماران زن و 7/42%مرد بودند. بیشترین درصد کیست هیداتیک در مردان، در گروه سنی40-31 سال (15/37%) و در زنان، در گروه سنی 30-21 سال (53/25%) مشاهده گردید. فراوانی بیماری در زنان خانه‌دار بیش از سایر گروه‌های شغلی بود(3/51%). اکثر بیماران(90%)در شهر سکونت داشتند. آلودگی کبد در3/74% بیماران مشاهده شد. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بیشترین فراوانی بیماری در گروه سنیفعال از نظر اقتصادی گزارش شده است و زنان خانه‌دار بیش از سایر مشاغل در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند، لذا اجرای برنامه‌هایآموزشی برای پیشگیریو کنترل بیماریجهت گروه‌های هدف، ضروری به‌نظر می‌رسد.