بررسی وضعیت ارزیابی در آموزش‌عالی کشور به منظور ارائه یک چارچوب ادراکی

پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت ارزیابی آموزش‌عالی کشور و ارائه چارچوب ادراکی انجام گرفته ‌است. این پژوهش از نظر نحوه جمع‌آوری داده‌ها از نوع توصیفی و پیمایشی و با توجه به هدف مقاله از انواع پژوهشهای تحقیق و توسعه است که داده‌های مورد نیاز آن از طریق مطالعات کتابخانه‌ای (سند کاوی) و میدانی (استفاده از پرسشنامه) جمع‌آوری شده است. جامعه آماری پژوهش اعضای هیئت علمی دانشگاههای دولتی شهر تهران [درگروههای آموزشی مدیریت آموزشی و مدیریت آموزش‌عالی] و مدیران حوزه ارزیابی آموزش‌عالی به تعداد 60 نفر بودند و به روش سرشماری کامل از تمام آنان نظرخواهی شد. ابزار جمع‌آوری پرسشنامه محقق‌ساخته بود که روایی و پایایی صوری آن از طریق مراجعه به 15 نفر از اعضای جامعه آماری و استفاده از نرم افزار آماری spss به دست آمد. نتایج کلی پژوهش حاکی از آن است که کشورهای منتخب بررسی به ابعاد پنج‌‌گانه ارزیابی شامل زمینه، درونداد، فرایند، برونداد و پیامد، که بر گرفته از الگوی سیپو (CIPPO) است، توجه شایانی دارند و نیز مشخص شد که میزان توجه نهادهای نظارتی به ابعاد و مؤلفه‌های ارزیابی در کشور ایران در حد کم و بسیار کم است. در نهایت، چارچوب ادراکی مورد انتظار با توجه به نتایج به-دست‌آمده ارائه شد که در آن شورای‌عالی ارزیابی آموزش‌عالی نقش سیاستگذاری و هدایت فعالیت تمام نهادهای مربوط به ارزیابی آموزش‌عالی را بر عهده دارد و مشتمل بر چهار رکن: فلسفه و اهداف، مبانی نظری، مراحل اجرا و نظام بازخورد بانک اطلاعات و مهندسی مجدد است.