بررسی وضعیت آلودگی به موخور (Loranthus europaeus) در درختان بلوط با ابعاد مختلف در جنگل‌های گیلان غرب، کرمانشاه

یکی از عوامل آسیب‌رسان به جنگل‌های زاگرس گیاهان نیمه‌انگل لورانتوس یا موخور است. عامل اصلی پراکنش و تکثیر این گیاه، بذر بوده که توسط پرندگان انجام می‌شود. برای بررسی شرایط آلودگی در درختان بلوط با ابعاد مختلف، این پژوهش در جنگل‌های سامان عرفی روستای حیدر‌بیگی گیلان غرب، در استان کرمانشاه انتخاب شد. تعداد 100 قطعه‌نمونه 10 آری دایره‌ای به روش منظم- تصادفی در شبکه آماربرداری به ابعاد 200×100 متر در 200 هکتار جنگل فوق پیاده و اطلاعات شامل نوع گونه درختی، قطر برابر سینه، ارتفاع کل و قطر بزرگ و کوچک تاج و شدت آلودگی به گیاه نیمه‌انگل موخور به روش DMR در سه قسمت تاج برداشت شد. نتایج نشان داد که در میان نه گونه درختی، بلوط ایرانی به تنهایی 6/77 درصد درختان منطقه را شامل شد و بر ‌این ‌اساس کل گونه‌های مشاهده شده در منطقه ارزیابی گردید. نتایج آزمون تجزیه واریانس نشان داد که بین شدت آلودگی به موخور در طبقات قطر برابر سینه، ارتفاع و سطح تاج درختان اختلاف معنی‌دار در سطح یک درصد وجود دارد و آزمون دانکن تأیید‌کننده اختلاف گروهی میانگین شدت آلودگی درختان در کلاسه‌های پارامترهای کمی درختان بود. با افزایش مقدار مشخصه‌های کمی درختان ، شدت آلودگی به موخور افزایش می‌یابد. در کل کلاسه‌های قطری 45 و 50 سانتی‌متری، کلاسه ارتفاع درخت 9 متری و کلاسه 15 مترمربعی سطح تاج دارای بیشترین مقدار آلودگی به موخور بودند بنابراین برای مبارزه فیزیکی و کنترل توسعه موخور در جنگل‌های مورد پژوهش، پیشنهاد می‌شود درختان با مشخصات کمی بزرگ‌تر در اولویت قرار گیرند.