بررسی نقش سرمایه‌ی اجتماعی بر رفاه و کاهش فقر روستایی (مطالعه‌ی موردی: محدوده‌ی شبکه‌ی آبیاری و زه‌کشی درودزن)

انتظار می‌رود سرمایه‌ی اجتماعی در قالب تشکل‌های محلی قادر به کاهش فقر و افزایش رفاه جامعه باشد. بر این اساس، این مطالعه به بررسی نقش سرمایه‌ی اجتماعی بر رفاه و کاهش فقر روستایی در محدوده‌ی شبکه‌ی آبیاری و زه‌کشی درودزن پرداخته است. به‌منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از شاخص‌های فقر، شاخص‌های سرمایه‌ی اجتماعی، تابع احتمال فقیر شدن خانوارها در قالب مدل توبیت، و تابع رفاه استفاده شد. آمار و اطلاعات مورد نیاز از مصاحبه و تکمیل 107 پرسش‌نامه با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی دو مرحله‌یی به‌دست آمد. نتایج نشان می دهد خانوارها به‌طور میانگین در 355/2 تشکل محلی عضویت دارند. سرمایه‌ی اجتماعی موجود، نقش بسیار کم‌رنگی در کاهش فقر خانوارهای نمونه‌ی مورد مطالعه دارد. هم‌چونین، از ایفای نقش موثر در بهبود رفاه این خانوارها ناتوان است. بر این اساس، در فرآیند خصوصی‌سازی بخش دولتی و مشارکت مردم در فعالیت‌های اقتصادی-اجتماعی، در قالب تشکل‌های محلی با هدف بهبود وضعیت اقتصادی-اجتماعی روستاییان، بازنگری در ساختار سرمایه‌ی اجتماعی به‌گونه‌یی که اثربخشی تشکل‌های محلی در کاهش فقر و بهبود رفاه خانوارهای روستایی را تضمین نماید، ضروری به نظر می‌رسد.