بررسی نقش تعدیل کننده پشتیبانی زمینه در تاثیر تأمل بر اثربخشی تیم‌های یادگیرنده در دانشجویان پرستاری

مقدمه: در سال‌های اخیر استفاده از روش یادگیری مبتنی بر تیم در آموزش پزشکی و نیز پرستاری رایج شده است. اما هنوز مطالعه درباره کارایی‌ این روش، شرایط و عواملی که برای موفقیت تیم‌های یادگیرنده لازم است، ادامه دارد. این مطالعه قصد دارد تاثیر تأمل (درباره فرایندها و نتایج کار) بر روی اثربخشی تیم‌های یادگیرنده (عملکرد، یادگیری و رضایت) را با تاکید بر نقش تعدیل کننده پشتیبانی زمینه (از جانب استاد و همتا) بررسی نماید. روش‌: در یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی، 155 دانشجوی رشته پرستاری از دانشگاه آزاد واحد ساوه در سال تحصیلی 92-1391 به روش تصادفی ساده انتخاب و به پرسشنامه‌های محقق ساخته در رابطه با پشتیبانی زمینه، تأمل درباره فرایندها و نتایج کار تیم و اثربخشی پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌ تحلیل واریانس دوطرفه تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس دوطرفه نشان داد اثر اصلی تأمل بر روی عملکرد، یادگیری و رضایت معنی‌دار است. اثر اصلی پشتیبانی زمینه فقط بر روی رضایت معنی‌دار است. با وجود این‌که نقش تعدیل کننده پشتیبانی زمینه در تاثیر تأمل بر روی عملکرد، یادگیری و رضایت معنی‌دار نمی‌باشد، نمودارها نشان داد عملکرد و یادگیری افراد هنگامی‌که تأمل می‌کنند و پشتیبانی زمینه بیشتری دریافت می‌کنند، بالاتر است. بعلاوه، رضایت افراد با وجود تأمل پایین هنگامی‌که پشتیبانی زمینه بالاست، بالاتر است. نتیجه‌گیری: از این یافته‌ها نتیجه می‌شود که تیم‌ها با پشتیبانی زمینه و تأمل بالا اثربخش‌ترند، یعنی از عملکرد، یادگیری و رضایت بالاتری برخوردارند. همچنین هنگامی‌که پشتیبانی زمینه از تیم‌ها بالاست، رضایت از کار تیمی افزایش می‌یابد، حتی اگر تأمل در تیم‌ها کم باشد.