بررسی نادانی تکثرگرا در سازمان؛ پیشایندها و پسایندها

نادانی تکثرگرا، نوعی خطای شناختی است که در آن فرد از ایده یا نظری برخوردار است، اما به‌اشتباه تصور می­کند که اکثریت همکاران او، نظری مخالف آن را دارند. باتوجه‌به تأثیر قابل‌توجه این خطا بر متغیرهای رفتاری فردی، گروهی و سازمانی و عدم‌پرداختن به آن در متون علمی مدیریت در ایران، هدف این مقاله، معرفی این وضعیت، پیشایندهای مؤثر در بروز آن و پسایندهای متأثر از آن در حوزه رفتار سازمانی است. بدین‌منظور، 104 مقاله معتبر بین­المللی بررسی اولیه شد که باتوجه‌به نامناسب‌بودن عنوان، چکیده و محتوای 65 مقاله، تعداد 39 مورد برای بررسی نهایی درنظر گرفته شد. مرور این موارد به بررسی علل و پیامدهای نادانی تکثرگرا می­پردازد و سعی در فهم این متغیر و چگونگی نفوذ آن بر رفتار کارکنان دارد. یافته­های پژوهش نشان می­دهد نادانی تکثرگرا، پدیده­ای پیچیده است که عواملی همچون نفوذ اقلیت و حفظ هویت درون­گروهی (با تأثیر از جمعیت­شناسی رابطه­ای)، اجماع کاذب، یکتایی کاذب و مارپیچ سکوت در بروز آن نقش دارند. همچنین این پدیده، نتایج مهمی مرتبط با رفتار کارکنان در سطح فردی (به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم)، گروهی و سازمانی همراه دارد. فرضیه‌های منتج از مرور ادبیات این مقاله راهگشای مدیران و پژوهشگران به‌منظور شناخت بهتر نادانی تکثرگرا و چگونگی پیشگیری از آن در حوزه تصمیم­گیری سازمانی است.