بررسی میزان و علل ترخیص با رضایت شخصی در بیمارستان‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال1391

  مقدمه: ترخیص با رضایت شخصی، ترک کردن بیمارستان قبل از موعود علی­رغم توصیه­های پزشکی برای ماندن و ادامه درمان یکی از مشکلاتی است که سیستم­های بهداشتی درگیر آن هستند. این مشکل می­تواند خطرات بالقوه­ای برای حیات بیمار داشته باشد و باعث بستری مجدد شود. این مطالعه به منظور تعیین و میزان و علل ترخیص بیماران با رضایت شخصی در بیمارستان­های تابعه دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان طراحی شده است.   مواد و روش­ها: این پژوهش توصیفی در سال 1391 به صورت سرشماری بر روی 7308 از بیماران بستری در بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شده و داده ها با استفاده از چک لیست محقق ساخته و از طریق سیستم ثبت اطلاعات بیماران گردآوری گردید و با استفاده از آزمون­های t ، مجذورکای و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد .   یافته­ها: میزان ترخیص با رضایت شخصی در بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان 24/11 % بود که 3658 نفر (1/50 % ) مذکر و 2/62 % افراد متأهل بودند. میانگین سنی افراد 2/2 ± 43/33 سال بود و میانگین سنی بین دو جنس در مراکز درمانی تفاوتی نداشت. بیشترین دلیل، اعتیاد (43 % ) و سپس احساس بهبودی (7/32 % ) بود. 9/88 افراد کمتر از 24 ساعت بستری بودند. بخش اورژانس بیشترین ترخیص با رضایت شخصی را داشت.   نتیجه­گیری: میزان ترخیص با رضایت شخصی نسبت به شهرها و سایر کشورها بیشتر است و بیشترین علت مشکلات مربوط به بیمار بود . دادن اگاهی به بیماران در مورد روند درمان می­تواند گامی در جهت کاهش ترخیص با رضایت شخصی به خصوص در بیماران قلبی و مسمومیت باشد.