بررسی میزان قدرت ‌طلبی مدیران پایه و میانی دانشگاه‌های دولتی شهر تبریز و عوامل مرتبط با آن

بسیاری از صاحب­نظران معتقدند که مدیران شخص اول، زیربنا یا سنگ­بنای یک سازمان هستند و برای دست­یابی به بهره­وری در سطح مطلوب، باید مستعدترین افراد برای تصدی این مسئولیت انتخاب شوند. در این تحقیق به بررسی میزان قدرت­طلبی مدیران پایه و میانی دانشگاه­های دولتی تبریز با تاکید بر نظریه­های ماکس وبر، میشل فوکو و از دیدگاه سازمانی، به مفاهیم تعهد سازمانی و امنیت شغلی پرداخته شده است. جامعه آماری، شامل کارکنان و مدیران پایه و میانی دانشگاه­های دولتی شهر تبریز است و اطلاعات با استفاده از ابزار پرسشنامه از بین کارکنان و مدیران سه دانشگاه دولتی تبریز، صنعتی سهند و تربیت معلم آذربایجان (شهید مدنی) شهر تبریز جمع­آوری شده است. شیوه نمونه­گیری از نوع طبقه­ای متناسب به شکل چند مرحله­ای و حجم نمونه برابر 300 نفر می­باشد مدیران مورد مطالعه تمام شماری شده است. نتایج تحقیق نشان می­دهد بین سن، سابقه مدیریت و رتبه علمی و میزان قدرت­طلبی مدیران پایه و میانی رابطه معنی­دار وجود ندارد. اما بین دسترسی به اطلاعات سازمان، گرایش به انضباط، تعهد سازمانی و امنیت شغلی مدیران با میزان قدرت­طلبی مدیران پایه و میانی رابطه معنی­دار وجود دارد. این روابط متوسط و معکوس هستند. نتایج رگرسیون چندگانه نشان می­دهدکه متغیر دسترسی به اطلاعات درسازمان توسط مدیر، نقش بسیار مهمی درپیش­بینی قدرت­طلبی مدیران دارد. می­توان­گفت که سه متغیر دسترسی به اطلاعات سازمان، گرایش به انضباط و تعهد سازمانی قادرند 33 درصد از واریانس متغیر قدرت­طلبی مدیران را پیش بینی کنند.