بررسی میزان شیوع قلدری و مقایسه پیشرفت تحصیلی، سلامت عمومی و خودکارآمدی اجتماعی در نوجوانان با رفتاری قلدری و عادی

هدف مطالعه حاضر، بررسی میزان شیوع رفتاری قلدری و مقایسه پیشرفت تحصیلی، سلامت عمومی و خودکارآمدی اجتماعی در نوجوانان با رفتار قلدری و عادی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان پسر اول متوسطه شهرستان اصلان دوز (2136 نفر) بود. جهت دستیابی به اهداف پژوهش، 503 دانش‌آموز از جامعه موردمطالعه به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند و به آزمون قلدری پاسخ دادند. 64 دانش‌آموز نمره بالایی در آزمون کسب کردند. سپس تعداد 64 دانش‌آموز عادی که با دانش‌آموزان قلدر همتا شده بودند، انتخاب شدند؛ بنابراین تعداد نمونه موردمطالعه در مرحله دوم پژوهش به 128 نفر رسید. در مرحله دوم آزمون‌های سلامت عمومی (GHQ)، خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان (ASS) برای هردو گروه اجرا گردید؛ و برای مطالعه پیشرفت تحصیلی از معدل دانش‌آموزان استفاده شد. داده‌ها توسط آزمون‌های آماری فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد و آزمون تی برای گروه‌های مستقل تحلیل گردیدند. نتایج نشان داد که میزان شیوع رفتار قلدری در بین دانش‌آموزان پسر شهرستان اصلان دوز 72/12 درصد می‌باشد. نتایج حاصل از آزمون تی برای گروه‌های مستقل نشان داد که میانگین نمرات عملکرد مختل، افسردگی، جنبه‌های دوستی، کمک گرفتن و خواستن، شرکت در گروه‌های اجتماعی و معدل نمرات درسی، دو گروه دانش‌آموزان عادی و قلدر تفاوت معنی‌داری با هم دارد.