بررسی میزان آلودگی به سرب و برخی عوامل مرتبط با آن درکودکان 11-6 ساله شهر سمنان (1380)

سابقه و هدف: سرب یک فلز پرمصرف و یک سم پایدار است که شناسایی آن به عنوان یک سم عصبی و تلاش برای کنترل آن به 2000 سال قبل از میلاد می‌رسد. با توجه به استفاده از سرب در بسیاری از صنایع، این ماده سبب آلودگی محیط اطراف می‌شود. منابع اصلی آلوده کننده شامل رنگ‌ها، گرد و غبار، آب آشامیدنی، محیط کار والدین، هوا و غذا می‌باشند. در مطالعات مختلف شیوع مسمومیت با سرب از 20 – 8% متغیر بوده است. مواد و روش‌ها: 320 نفر از دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهر سمنان به روش چندمرحله‌ای انتخاب شدند. سپس با برگزاری جلسات توجیهی برای والدین کودکان و اخذ رضایت‌نامه از هر یک از دانش‌آموزان cc 6 خون گرفته شد. cc 5 جهت آزمایش سرب و cc 1 خون جهت CBC و Index ارسال شد. اندازه‌گیری سرب به روش جذب اتمی توسط دستگاه 20. Spect AA انجام گرفت. برای تحلیل داده‌ها از رگرسیون در سطح 5% استفاده شده است. یافته‌ها: 8/78% کودکان آلودگی با سرب داشتند (مقدار سرب بیشتر یا مساوی g/dl μ 10) و در 5% کودکان سطح توکسیک سرب وجود داشت (مقدار سرب بیشتر از g/dl μ 20). ارتباط معنی‌داری بین میزان سرب با متغیرهای سن، جنس، شغل والدین، منطقه مسکونی، معدل تحصیلی، میزان RBC، نقاشی ساختمان و بازسازی منزل وجود نداشت؛ ولی بین میزان سرب با هماتوکریت، MCHC، RDW، MCV و تعداد سال‌های ساخت خانه ارتباط معنی‌داری دیده شد .(P<0.05) نتیجه‌گیری: هر چند شیوع آلودگی با سرب در سمنان نسبت به سایر مناطق بالاتر بوده است، اما سطح توکسیک آن نسبت به مناطق دیگر بالاتر نمی‌باشد. با توجه به شیوع بالای آلودگی با سرب، یافتن منابع مختلف آلودگی باسرب جهت رفع آن و اطلاع رسانی به والدین جهت شناسایی علائم و بررسی سایر کودکان از نظر آلودگی با سرب ضروری می‌باشد.