بررسی مقایسه‌ای درد و کیفیت زندگی پس از عمل در بیماران هموروئیدوپکسی با استاپلر و همورروئیدکتومی در بیمارستان‌های مرکزی تهران در سال94-1393

سابقه و هدف: بیماری هموروئید، شایع­ترین بیماری گوارشی و شایع­ترین علت خون ریزی دستگاه گوارش تحتانی است که بیشترین شیوع آن در سنین 65-45 سال است و می­تواند کیفیت زندگی افراد بیمار را با ایجاد دردهای متنوع تحت تاثیر قرار دهد. روش بررسی: مطالعه حاضر یک بررسی مقطعی تحلیلی است روی بیماران مبتلا به هموروئید که در طی یک سال (94-1393) به درمانگاه جراحی بیمارستان­های بوعلی و رسالت و میلاد شهر تهران مراجعه کرده و کاندید جراحی هموروئیدکتومی بودند، انجام شد. حجم نمونه در هر گروه (هموروئیدوپکسی با استاپلر و همورروئیدکتومی) 40 نفر در نظر گرفته شد که پس از عمل جراحی، پرسشنامه­های SF36، VAS و MPQ در بیماران دو گروه توزیع شد و شاخص­های مورد نظر اندازه گیری شد. سطح معنی­داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته­ ها: در این مطالعه بیشترین افراد شرکت کننده مرد بودند (55%). کیفیت زندگی 6 ماه پس از عمل در افرادی که تحت هموروئیدوپکسی با استاپلر قرار گرفتند بهتر از افراد هموروئیدکتومی بود. همچنین میانگین درد در افراد تحت هموروئیدوپکسی با استاپلر در 24 ساعت و 6 ماه پس از عمل جراحی به طور معنی­داری پایین­تر از افراد تحت هموروئیدکتومی بود. نتیجه­گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر و سایر مطالعات، هموروئیدوپکسی با استاپلر می­تواند جایگزینی مطمئن و مؤثر برای درمان هموروئید باشد که کاهش درد بعد از عمل بیمار را به همراه دارد. واژگان کلیدی: هموروئیدکتومی، هموروئیدوپکسی، استاپلر، کیفیت زندگی، مقایسه درد، بیمارستان­های مرکزی تهران.