بررسی مقایسه‌ای اثر کلسیم و دارونما در درمان گرفتگی ساق پا در حین بارداری

زمینه: گرفتگی عضلانی یکی از مشکلات شایع در دوران بارداری خصوصاً در سه ماهه سوم است. هر چند علت اصلی آن ناشناخته است، ولی ممکن است که عدم تعادل بین جذب و دفع الکترولیت‌های سرم مانند کلسیم زمینه‌ساز آن باشد. لذا در این مطالعه اثر کلسیم تکمیلی بر گرفتگی ساق پا مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور می‌باشد. در این مطالعه تعداد 57 زن باردار مبتلا به گرفتگی ساق پا مراجعه‌کننده به سه درمانگاه منتخب شهر بوشهر از فروردین 1385 تا آبان 1386 مورد بررسی قرار گرفتند. کلیه زنان شرکت‎کننده در این مطالعه سالم، دارای حاملگی تک‌قل و در سه ماهه سوم بارداری بودند و فقط قرص آهن و مولتی ویتامین مینرال استفاده می‌کردند. در صورت استفاده نامنظم از داروها، عدم توانایی در تکمیل فرم-های مربوطه، عدم رضایت به ادامه درمان افراد از مطالعه خارج می‌شدند. انتخاب دو گروه مورد و کنترل به روش تصادفی انجام شد. جهت بررسی تعداد و شدت گرفتگی ساق پا از فرم سنجش بصری استفاده شد که 7 روز آن مربوط به قبل از درمان و 28 روز آن مربوط به دوران درمان بوده است. پس از پایان یک هفته، نمونه‌ها هر شب به مدت 4 هفته دارو را مصرف نمودند. در طی این 4 هفته نیز تعداد و شدت گرفتگی ساق پا توسط فرم سنجش بصری ثبت گردید. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که بین دو گروه از نظر تغییرات شدت کرامپ اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. اما از نظر تعداد دفعات کرامپ کاهش معنادار در گروه مصرف‌کننده کلسیم (02/0=P) مشاهده شد. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه در این مطالعه مصرف کلسیم موجب کاهش معنی‌دار در تعداد دفعات کرامپ شده است، بنابراین در مواردی که تعداد دفعات کرامپ زیاد باشد جهت کاهش آن می‌توان از کلسیم استفاده نمود، ولی اگر شدت کرامپ زیاد و آزاردهنده باشد تجویز کلسیم و دارونما به یک اندازه مؤثر می‌باشد.