بررسی ماهواره‌ها و سنجنده‌های شناسایی‌کننده گرد و غبار و هواویزها

امروزه فناوری سنجش از دور در مطالعه‌های مربوط به هواویزها و ذرات گرد و غبار کاربرد فراوانی دارد و به دلیل وسعت منطقه‌‌ای که مورد پایش قرار می‌‌دهد، همواره به عنوان یکی از کارآمدترین روش‌‌ها در مطالعه‌‌ی هم‌‌زمان پدیده‌‌های مختلف اقلیمی، اتمسفری و فرآیندهای هیدرولوژیکی مد نظر محققان بوده است. این فناوری تصاویری با پوشش و تکرار زیاد در زمان‌‌های مختلف فراهم می‌‌سازد و به همین دلیل می‌‌توان از آن برای پایش هواویزها و ذرات گرد و غبار استفاده کرد. سنجنده‌‌های مختلفی برای تشخیص هواویزها و گرد و غبار وجود دارد که در این مقاله به بررسی برخی از این سنجنده‌‌ها شامل MODIS، SEVIRI، OMI، POLDER-P، MISR، MERIS و AVHRR پرداخته شده‌‌است. نتایج بررسی‌‌ها نشان داد که MODIS به دلیل دارا بودن قدرت طیفی بالا، سنجنده‌‌ای پر قدرت برای شناسایی و پایش گرد و غبار است. تصاویر SEVIRI به دلیل زمین ثابت بودن ماهواره، امکان پایش مستمر گرد و غبار را به ما می‌‌دهد. سنجنده OMI می‌‌تواند در هر دو شرایط ابری و بدون ابر برای تشخیص هواویزها به کار برده شود. POLDER-P برای تشخیص ذرات ریز هواویز و MISR برای تشخیص زود هنگام طوفان گرد و غبار مناسب است. MERIS نیز دارای اندازه‌‌گیری‌‌های جهانی و AVHRR دارای پوشش جهانی روزانه و قدرت تفکیک مکانی بالا است. در نهایت می‌‌توان اشاره کرد که هر کدام از سنجنده‌‌ها قابلیت‌‌های متفاوتی در تشخیص گرد و غبار و هواویزها دارند که بسته به هدف مطالعه می‌‌توان از داده‌‌های مربوط به یک سنجنده یا ترکیبی از آن ها استفاده نمود.