بررسی فراوانی وجود لیگامان عرضی زانو در MRI های انجام شده

 مقدمه و هدف: لیگامان عرضی زانو، در همه افراد وجود ندارد و برخی از مقالات آنرا به عنوان یک واریاسیون طبیعی ذکر کرده‌اند. مطالعات اندکی در مورد آناتومی و نقش این لیگامان انجام گرفته است و پزشکانی که با زانو سر و کار دارند، ممکن است از وجود آن بی خبر باشند و یا در صورت مشاهده در MRI زانو، آنرا تشخیص ندهند. لذا در این مطالعه قصد داریم شیوع وجود لیگامان عرضی زانو را در نمونه‌ای از جمعیت ایران مورد بررسی قرار دهیم. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی بوده و بصورت آمیزه نگر در سال 1388، بر روی 115 نفر از افرادی که با اندیکاسیونهای مختلف برای آنها MRI زانو درخواست شده بود، انجام شده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: فراوانی کلی وجود لیگامان زانو در افراد مورد مطالعه 9/53% بود. میان جنسیت افراد و وجود لیگامان عرضی زانو در آنها رابطه معنی‌داری مشاهده نشد (P=0/ 5). میانگین طول لیگامان عرضی 30/158 95%CI [20/0-42/70] میلی متر و میانگین عرضی این لیگامان 2/ 299 95%CI [0/ 5-4/ 20]‌ میلی متر بود. همچنین میان وجود لیگامان عرضی و سن افراد رابطه معنی‌داری مشاهده نشد (P=0/ 161). بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های تحقیق فراوانی لیگامان عرضی زانو، در جامعه از شیوع نسبتا بالایی برخوردار است. از آنجا که وجود این لیگامان می‌تواند منجر به ایجاد اشتباهاتی در خواندن MRI شود، لزوم شناخت دقیقتر فراوانی این لیگامان در جمعیت‌ها و نژادهای مختلف و تأکید بر امکان وجود آن بخصوص برای افرادی که با این لیگامان سر و کار دارند، از قبیل رادیولوژیست‌ها وارتوپدها مورد تأکید می‌باشد.