بررسی فراوانی تولید بتالاکتامازها و تنوع فعالیت آنزیمی در جدایه‌های اشرشیا‌کلی دارای مقاومت بالا از بیماران مبتلا به اسهال و عفونت‌های بیمارستانی

سابقه و هدف: مقاومت‌های چند‌دارویی پرخطر می‌توانند در بین سویه‌های اشرشیا‌کلی انتشار یابند. مقاومت علیه داروهای بتا‌لاکتام می‌تواند از طریق تولید آنزیم‌های مختلف بتا‌لاکتاماز با طیف اثر متفاوت بروز یابد. در این مطالعه فعالیت بتالاکتامازی جدایه‌های بالینی مختلف اشرشیا‌کلی و ارتباط آن‌ها با فنوتیپ مقاومت دارویی و الگوهای پلاسمیدی مورد بررسی قرار داده شد. مواد و روش‌ها: مقاومت دارویی جدایه‌های اشرشیا‌کلی از نمونه‌های مختلف بالینی به ده آنتی‌بیوتیک بتا‌لاکتام توسط روش انتشار از دیسک، و غلظت حداقل مهاری (MIC) این جدایه‌ها علیه سفوتاکسیم توسط روش انتشار در آگار تعیین شد. آزمون یدومتری در حضور سفوتاکسیم به منظور تعیین فعالیت بتا‌لاکتامازی جزء پری‌پلاسمیک از مخلوط پروتئینی این باکتری‌ها مورد استفاده قرار گرفت. در پایان انتقال‌پذیری این فنوتیپ مقاومتی به اشرشیا‌کلی HB101 توسط ترانسفرماسیون به‌روش کلرید‌کلسیم انجام پذیرفت. یافته‌ها: نتایج این تحقیق موید فراوانی بالای فنوتیپ مقاومتی چند‌دارویی (21%) در بین این جدایه‌ها بود. بررسی نتایج آزمون آنتی‌بیوگرام برای آنتی‌بیوتیک‌های مورد مطالعه نشان‌دهنده کم‌ترین مقاومت به ایمیپنم (11%) و سفتازیدیم (52/15%) بود. فنوتیپ مقاومتی در این جدایه‌ها توسط پلاسمید قابل انتقال بود. نتایج بررسی فعالیت بتالاکتامازی نشان‌دهنده تنوع فعالیت آنزیمی در بین آن‌ها در طیف 007/0 تا 065/0 واحد آنزیمی بود. در برخی از جدایه‌ها ارتباط معناداری بین سطح (4>to 1054 μg/ml) MIC و میزان فعالیت آنزیمی دیده نشد. نتیجه‌گیری: این نتایج نشان دادند که احتمالاً نوع آنزیم تولیدی و اختصاصیت آن برای سوبستراهای دارویی تعیین‌کننده سطح مقاومت ناشی از بتا‌لاکتاماز‌ها باشند. سطوح MIC بالا در برخی از جدایه‌های با فعالیت آنزیمی بسیار کم، وجود سایر مکانیسم‌های مقاومت دارویی را در برخی از این سویه‌ها پیشنهاد می‌کند. شناسایی سوبستراهای دارویی این بتالاکتامازها و تعیین دقیق طیف فعالیتشان می‌تواند اطلاعات ارزش‌مندی را در رابطه با مقابله علیه این آنزیم‌ها و باکتری‌های تولید‌کننده آن‌ها در درمان‌های دارویی آینده فراهم آورد