بررسی فراوانی اضطراب و افسردگی در بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون

مقدمه: افسردگی و اضطراب از شایع‌ترین مشکلات روانپزشکی همراه در بیماران با درمان نگهدارنده متادون است که از یک سو منجر به پیش آگهی و پیامد درمانی بدتر خواهد شد و از سوی دیگر تشخیص و درمان بموقع آنها باعث افزایش بهبود و ارتقای کیفیت زندگی می‌شود. هدف: بررسی فراوانی علایم اضطراب و افسردگی در بیماران با درمان نگهدارنده متادون مواد و روش‌ها: مطالعه‌ای توصیفی– مقطعی در سال 1391 بر 150 بیمار 60-18 ساله مرد مراجعه‌کننده به درمانگاه درمان نگهدارنده متادون مرکز آموزشی- درمانی شفای رشت به روش نمونه‌گیری متوالی انجام شد. ابزار اندازه‌گیری شامل پرسشنامه دموگرافی بیماران و پرسشنامه‌های اضطراب و افسردگی بِک بود. داده‌ها با نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد و اختلاف آماری کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. نتایج: از 150 بیمار مطالعه، 74 نفر (3/49%) علایم اضطرابی و 75 نفر (50%) علایم افسردگی داشتند. رابطه بین سن پایین، تجرد، دوز بالای متادون و، سکونت در شهر با علایم اضطرابی معنی‌دار بود (05/0>P). مجرد بودن، دوز بالای متادون، سکونت در شهر و سابقه خانوادگی اختلال روانپزشکی با علایم افسردگی رابطه معنی‌دار داشتند (05/0>P). نتیجه‌گیری: مجرد بودن، دوز بالای متادون و سکونت در شهر همراهی بالایی با بروز علایم اضطراب و افسردگی در بیماران با درمان نگهدارنده متادون داشت.