بررسی شیوع صرع پایدار و عوامل زمینه ای آن در بزرگسالان و کودکان مبتلا

مقدمه: صرع پایدار یکی از اورژانس‌های پزشکی است که علت‌های اصلی آن در کودکان با بزرگسالان متفاوت است. درمان به‌موقع و رفع عوامل زمینه‌ای بسیار مهم است. لذا شناخت عوامل زمینه‌ای در جوامع مختلف می تواند در تشخیص و درمان آن بسیار کمک کننده باشد. این مطالعه با هدف بررسی عوامل زمینه‌ای در بیماران مبتلا به صرع پایدار در بزرگسالان و کودکان و مقایسه این دو گروه سنی طراحی و اجرا شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی انجام شد. کلیه بیماران با تشخیص تشنج بستری شده در بخش کودکان بیمارستان بعثت و همچنین بزرگسالان با تشخیص تشنج در بخش داخلی و نورولوژی بیمارستان توحید سنندج وارد مطالعه شدند. با توجه به مدارک، مستندات و شرح حال‌ها، علت اصلی صرع پایدار توسط یک متخصص نورولوژی برای بیماران مشخص گردید و ثبت شد. پس از ثبت داده ها، با استفاده از تست‌های کای دو و فیشر برای مقایسه متغیرهای کیفی بین دو گروه بزرگسال و کودکان تحلیل انجام شد. نتایج: در این مطالعه 504 نفر بررسی شدند. در گروه کودکان از نظر جنسیت تعداد 212 نفر (1/63%) پسر و در گروه بزرگسالان تعداد 87 نفر (8/51%) مرد بودند (01/0 = p). شیوع صرع پایدار در کودکان و بزرگسالان به ترتیب 3/28% و 3/17% محاسبه شد. 25 نفر (3/26%) از کودکان و 10 نفر (5/34%) از بزرگسالان سابقه قبلی تشنج داشتند (39/0= p). همچنین 32 نفر (7/33%) از کودکان و 4 نفر (8/13%) از بزرگسالان دارای سابقه خانوادگی صرع پایدار بودند (04/0= p). شایعترین علت صرع پایدار در بزرگسالان قطع داروی ضد تشنج یا استفاده نادرست از آن (5/34%) و سپس ضربه به سر (7/20%) و حوادث عروقی مغز (7/20%) و در کودکان، تب (60%) و سپس قطع داروی ضد تشنج یا استفاده نادرست از آن (20%) و مشکلات متابولیک (4/7%) بود. نتیجه گیری: بنظر میرسد کنترل تشنج در افراد مبتلا بخوبی صورت نمی گیرد و بیماران ممکن است از داروی ضد تشنج به‌درستی استفاده نکنند. باید برنامه‌های مناسبی برای جلوگیری از ضربه به سر طراحی و اجرا گردد. همچنین به‌نظر میرسد والدین اطلاعات کافی در مورد کنترل تب در کودکان خود ندارند و لذا باید آموزش کافی به آنها هنگام بیماری کودک‌شان داده شود.