بررسی شرایط تولید و دریافت معنا در ارتباط گفتمانی

این مسئله که چه عواملی در شکل‌گیری و انتقال معنا نقش دارند و چگونه زبان می‌تواند چهار‏چوب محدود خود را پشت‏سر گذارد و سبب تولید معنا‏هایی جدید و غیر‏منتظره شود، همواره پرسشی تازه است. نمی‌توان معنا را امری از‏پیش‏تعیین‏شده و ثابت دانست؛ زیرا شکل‌گیری معنا تابع جریانی زنده، فعال، باز و سیال است؛ به همین دلیل، هر‏گاه از معنا سخن گفته می‏شود، باید به فرایند معنا‏سازی توجه کرد. در‏واقع، معنا در چرخه تعامل، بر‏اساس موقعیت و طی فرایندی تحقق می‏یابد که در آن، شرکای گفتمانی (گفته‏پرداز و مخاطب) به‏طور فعال دخالت دارند. در این مقاله، در‏پی پاسخ این پرسشیم که تولید و دریافت معنا در ارتباط گفتمانی، تابع چه کار‏کرد‏هایی است. هدف از نگارش این مقاله، علاوه‏بر پاسخ به پرسش بالا، بررسی این نکتۀ مهم است که معنا فقط تولید نمی‌شود؛ بلکه دریافت و تفسیر نیز می‌شود و بر‏اساس همین دریافت و تفسیر، کنش‌ها و واکنش‌های معنایی، در ارتباط و تعامل با یکدیگر، به تولید معنا‏هایی جدید و کیفی منجر می‌شوند