بررسی سطح سرمی سلنیوم در بیماران آرتریت روماتوئید در بیمارستان شهید مصطفی خمینی تهران در سالهای 1384 و 1385

زمینه: بیماری آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی مزمن مفاصل می باشد که %1 افراد جامعه را درگیر می کند و در بسیاری از موارد به ناتوانی و در برخی موارد منجر به مرگ و میر بیماران می شود. هدف از این مطالعه بررسی سطح سرمی سلنیوم در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و مقایسه آن با افراد سالم می باشد.روش کار: در56 بیمار دچار آرتریت روماتوئید (طبق معیارهای (ACR 1998 که به درمانگاه روماتولوژی بیمارستان شهید مصطفی خمینی مراجعه کردند، مصاحبه و معاینه توسط روماتولوژیست صورت گرفت و فعالیت بیماری بر اساس DAS-28 و میزان ناتوانی با Global Functional Status (GFS) ارزیابی شد. سپس نمونه خون جهت آزمایشات CBC, ESR, CRP, RF و غلظت Selenium گرفته شد و بر روی گروه کنترل که از نظر سن و جنس مشابه بودند و بیماری آرتریت روماتوئید و یا بیماری التهابی نداشتند آزمایشات فوق نیز انجام شد.یافته ها: میانگین سطح سلنیوم در بیماران آرتریت روماتوئید 90.76 میکروگرم در لیتر با انحراف معیار 31.22 و در گروه کنترل 92.21 میکروگرم در لیتر با انحراف معیار 48.65 بود. که اختلاف قابل توجهی در سطح سلنیوم بین دو گروه وجود نداشت (p=0.889). همچنین همراهی بین جنس، مدت بیماری، احساس ضعف، مدت خشکی صبحگاهی، میزان ناتوانی (GFS)، فعالیت بیماری، فاکتور روماتوئید و سطح سلنیوم وجود نداشت در حالیکه به ازای هر سال افزایش سن 0.865 میکروگرم در لیتر سلنیوم کاهش یافته بود.نتیجه گیری: در این بررسی رابطه ای بین بیماری آرتریت روماتوئید و فعالیت این بیماری و وجود فاکتور روماتوئید و سطح سرمی سلنیوم وجود نداشت. یافته های فوق نیز در برخی مطالعات دیده شده است و نیاز به بررسی بیشتر در این زمینه میباشد.