بررسی رابطه حمایت اجتماعی درک شده با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در جانبازان شیمیایی استان ایلام سال 92-91

زمینه و هدف: حملات شیمیایی در جنگ می‌تواند آسیب‌های کوتاه مدت و بلند مدت فردی، خانوادگی و اجتماعی بر جای گذارد و روابط اجتماعی آسیب‌دیدگان را نیز در مقایسه با مردم عادی محدود نماید. لذا هدف از این مطالعه، بررسی رابطه حمایت اجتماعی با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در جانبازان شیمیایی استان ایلام در سال 92-1391 بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی کلیه جانبازان شیمیایی سطح متوسط و شدید تحت پوشش بنیاد شهید و امور ایثارگران استان ایلام به صورت تمام شماری مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات توسط پرسشنامه‌های استاندارد رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و حمایت اجتماعی ادراک شده چند بعدی (خانواده، دوستان، افراد مهم) جمع‌آوری گردید. ابزارها از پایایی و روایی مطلوبی برخوردار بودند. معیار ورود درصد جانبازی با سطح متوسط و شدید و توان جسمانی کافی جهت پاسخگویی به سؤالات و معیار خروج نیز عدم همکاری فرد و نداشتن سکونت دائم در استان ایلام بود. پس از جمع آوری اطلاعات، داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری SPSS ویرایش 20 و با استفاده از آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شد. نتایج: اطلاعات 239 جانباز مورد بررسی نشان داد که کلیه آنها مرد و میانگین سنی آنها 8.87± 51.17 بود و بین تمامی زیر مقیاس‌های حمایت اجتماعی با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و زیر مقیاس‌های آن ارتباط معنادار وجود داشت (0.05>p) و از بین ابعاد حمایت اجتماعی، حمایت دوستان بالاترین همبستگی (0.391=r) و حمایت افراد مهم کمترین همبستگی (0.367=r) را با رفتارهای ارتقاء دهنده نشان داد. کل مدل‌های رگرسیونی بین زیر مقیاس‌های حمایت اجتماعی با ابعاد رفتار ارتقاء دهنده سلامت معنادار بودند. بحث: بین حمایت اجتماعی بویژه حمایت دوستان با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت ارتباط وجود دارد لذا در طراحی برنامه‌های آموزشی توصیه می‌شود تا از دوستان به عنوان یک منبع حمایتی استفاده شود.