بررسی رابطه به کارگیری روشهای تدریس فعال با ایجاد انگیزه به پژوهش در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطهی به کارگیری روشهای تدریس فعالبا ایجاد انگیزه به پژوهش در دانشجویان رشتههای علوم انسانی دانشگاه شهید باهنرانجام گرفته است. روش تحقیق از نوع همبستگی و ابزار اندازهگیری، پرسشنامهمحقق ساخته میباشد. حجم جامعه 3251نفر از دانشجویان رشتههای علوم انسانیدانشگاه شهید باهنر کرمان را در برگرفته که 344نفر به روش نمونه گیری تصادفی،به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. نتایج بدست آمده به شرح زیر است:- در سنجش کلی پاسخگویان اظهار کردهاند که، 5/4درصد استادان به میزان خیلیکم، 78/5درصد به میزان کم، 15/4درصد به میزان زیاد و 0/6درصد به میزانخیلی زیاد از روشهای تدریس فعال استفاده میکنند.- در سنجش کلی 2/6درصد از پاسخگویان دارای انگیزه به پژوهش به میزان خیلیکم، 19/2درصد به میزان کم، 48/1درصد به میزان زیاد و 30/1درصد به میزانخیلی زیاد میباشند.- بین متغیر به کارگیری روشهای تدریس فعال با انگیزه دانشجویان به پژوهشرابطهی معنیداری وجود دارد.  - بین متغیر رشته تحصیلی و انگیزه دانشجویان به پژوهش رابطهی معنی داریوجود دارد. بیشترین انگیزه به پژوهش در رشتههای حقوق، علوم اجتماعی، علومتربیتی مشاهده شد.- بین متغیر سن، جنس و سال ورودی با انگیزه دانشجویان به پژوهش رابطه یمعنی داری وجود ندارد.- بین متغیر به کارگیری روشهای تدریس فعال و رشتههای مختلف علوم انسانیرابطهی معنی داری وجود دارد. بیشترین میزان به کارگیری روشهای تدریس فعالدر رشته علوم تربیتی مشاهده شد.