بررسی رابطه اضطراب آمار و ابعاد آن با ارزش تکلیف، خود‌کارآمدی و سطح پردازش دانشجویان رشته روان‌شناسی

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه اضطراب آمار و ابعاد آن باارزش تکلیف، خود­کارآمدی و سطح پردازش دانشجویان رشته روان­شناسی استان قزوین بود. بدین منظور یک نمونه ۳۵۰ نفری از دانشجویان رشته روان­شناسی دانشگاه‌های دولتی استان قزوین به روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه اندازه‌گیری اضطراب آمار مورگان، پرسشنامه تجربه یادگیری هانزه و برگر و مقیاس انگیزش و التزام تحصیلی مارتین پاسخ دادند. روش تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. داده‌ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و همبستگی کانونی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که رابطه بین تمامی ابعاد اضطراب آمار (به‌جز بعد اضطراب آمار و ریاضی، اضطراب آمار و ارزش تکلیف) با تمامی پیامد­های اضطراب آمار (سطح پردازش، خودکارآمدی و ارزش تکلیف) معنادار بود. همچنین نتایج تحلیل همبستگی کانونی نیز نشان داد، از ۳ ریشه کانونی، هر سه ریشه ازنظر آماری معنادار بود. مقدار همبستگی کانونی بین متغیر­های ملاک و پیش­بین برای اولین بعد 43/0 است که این مقدار نشان داد ۲۲ درصد از واریانس متغیر­های ملاک (سطح پردازش، خودکارآمدی، ارزش تکلیف) را متغیر­های پیش­بین (اضطراب آمار، ترس از کلاس، اضطراب ریاضی، عملکرد) تبیین می­کند. در پایان، پیشنهادهای لازم ارائه گردید.